انواع توکن کدامند؟

توکن چیست؟ همه چیز درباره توکن

توکن (Token) نامی است که این روزها حسابی به گوشی کاربران دنیای ارزهای دیجیتال می‌خورد. در اخبار می‌خوانیم که استیو وزنیاک(Steve Wozniak)؛ یکی از بنیان‌گذاران اپل(Apple) ارز دیجیتالی خود یعنی وزایکس(WOZX) راه‌اندازی کرده است. این ارزدیجیتال قرار است توکن پلتفرم جدید ذخیره‌ی انرژی او با نام ایِفورث(Efforce) باشد.

در خبر دیگری می‌خوانیم انواع توکن کدامند؟ که BRG به عنوان توکن بومی اوراکل Bridge تنها در ۷۲ ساعت ۱۰۰۰ درصد رشد را تجربه کرد. میزان رشدی که حتی در بازار ارزهای دیجتال رشد قابل توجهی است. در یک اشتباه عمومی توکن و کوین (Coin) یک سان پنداشته می‌شوند و تفاوتی ندارند، اما واقعیت کمی متفاوت است.

به طور خلاصه کوین به هر رمزارزی که یک بلاک چین مستقل و اختصاصی داشته باشد می‌گویند؛ مانند بیت کوین و اتریوم. در مقابل توکن ارز دیجیتالی است که بلاک چین مستقل به خود را ندارد. توکن‌ها توسط بلاک چین‌های دیگر میزبانی می‌شوند. به عنوان نمونه، BRG روی بلاک چین ترون (Tron) میزبانی می‌شود.

تاریخچه کوتاه توکن

همان‌طور که احتمالا خودتان حدس زده‌ایده، توکن مفهوم جدیدی نیست و پیش از ظهور بلاک چین یا ارزهای دیجیتال هم وجود داشته است. توکن‌ها می‌توانند نماینده هر شکلی از ارزش اقتصادی باشند. مهره‌ها و صدف‌ها، احتمالا اولین نوع توکنی بودند که بشر برای مبادله از آن‌ها استفاده می‌کرد. مثال مشهورتر و ملموس‌تر برای ما، ژتون‌ها کازینو هستند که در دنیای کازینو نماینده پول هستند. در داخل کازینو دلار یا طلا کارایی ندارد، بلکه ژتون پلاستیکی کازینو است که ارزش و کاربرد دارد.

از دیگر توکن‌های مرسوم می‌توان به مهر ورود به کلاب‌ها، امتیاز وفاداری فروشگاه‌ها یا برنامه‌های رایانه‌ای، کارت شناسایی، کارت عضویت در باشگاه و بلیت‌های مختلف اشاره کرد.

اکثر توکن‌ها ساز‌وکار ضد جعل داخلی دارند. این ساز و کار برای جلوگیری از تقلب مردم در سیستم‌های مختلف تهیه شده است، هرچند در بسیاری از موارد چندان کارآمد نیستند. با این تعریف، پول کاغذی یا سکه هم توکن حساب می‌شود.. از توکن‌ها در محاسبات هم استفاده می شود، جایی که آن‌ها می توانند حق انجام، مدیریت یا دسترسی برخی عملیات‌ها را نشان دهند. به عنوان مثال، یک مرورگر وب هنگام گشت و گذار در وب، توکن‌ها‌یی را به وب سایت‌ها می فرستد.در مثالی دیگر تلفن ما هر بار که از آن استفاده می‌کنیم، توکن‌هایی را به سیستم تلفن می‌فرستد.

شکل ملموس‌تری از توکن‌های رایانه‌ای، کدهای ردیابی است که با آن بسته‌های پستی خود را دنبال کنید. کدهای کیو آری (QR codes) که به جای بلیت به شما امکان دسترسی به قطار یا هواپیما را می دهد هم توکن هستند.

در روانشناسی، از توکن‌ها به عنوان یک روش مثبت اندیشی برای ایجاد انگیزه در رفتار مطلوب در بیماران، به ویژه در محیط‌های بیمارستانی، استفاده شده است. روانشناسی انواع توکن کدامند؟ شناختی نیز از توکن‌های پاداش به عنوان وسیله‌ای برای مبادله استفاده می کند. در این روش، بیمار از آن‌ها برای دریافت خدمات یا امتیازی خاص بهره می‌برد.

بطری‌های قابل بازیافت، نمونه خوبی از توکن‌ها‌ی آنالوگ هستند. در بعضی از کشورها، بطری‌هایی که از سوپرمارکت خریداری می‌کنید به صورت توکن صادر می‌شوند، زیرا ارزش بازیافت قابل توجهی دارند. اگر شما بطری را به مغازه‌های مشخص شده باز گردانید بر اساس ساز و کار از پیش تعیین شده بخشی از پول شما را پس می‌دهند.

توکن ها در دنیای ارزهای مجازی

از منظر تاریخی، توکن در دنیای ارزهای دیجیتال مثل دنیای واقعی دو کاربرد عمده دارد. بعضی از آن‌ها مستقیما ارزش اقتصادی خاصی را نمایندگی می‌کنند، در حالی که برخی دیگر به شما اجازه دسترسی به خدمت یا کالای خاصی را می‌دهند.

همان‌طور که گفته شد، مهم‌ترین تفاوت توکن و کوین به بلاک چین باز می‌گردد. کوین‌ها بلاکچین اختصاصی دارند و توکن‌ها روی بلاک چین یک کوین دیگر میهمان هستند. بیت کوین معروف‌ترین کوین و تتر معروف‌ترین توکن بازار است.

اما چرا چنین است؟ آیا کوین‌ها نمی‌توانستند نقش توکن را بازی کنند؟ فرآیند ساخت و به دست آوردن ارز مجازی فرآیندی پیچیده، پرهزینه و دشوار است. در نتیجه استفاده از کوینی مثل بیت کوین برای پرداخت بلیت اتوبوس توجیه اقتصادی ندارد. در مقابل آن چنان که خواهید دید، ساخت توکن امری به شدت ساده، کم هزینه و سریع است. در نتیجه توکن‌ها می‌توانند به سادگی برای کابردهای مختلف و جزئی ساخته شوند.

با وجود شهرت بیشتر کوین‌ها و سردمداری کوین‌هایی مثل بیت کوین یا اتریوم، توکن‌ها بیش از دو سوم از تنوع بازار ارزهای دیجیتال را به خود اختصاص داده‌اند. دلیل این امر هم ساده و روشن است. توسعه یک توکن روی یک بلاک چین بسیار ساده‌تر از توسعه یک بلاک چین جدید است. با این وجود برخی توکن‌ها پس از استقبال عمومی بازار و مساعد شدن شرایط به سمت توسعه بلاک چین مستقل می‌روند و تبدیل به کوین می‌شوند. نکته جالب دیگر این است که شما هر توکن را می‌توانید در کیف پول ذخیره کننده بلاک چین آن ذخیره کنید.

باید بدانید گروه زیادی از توکن‌ها، به منظور استفاده در برنامه‌های غیرمتمرکز (DApps) و شبکه مرتبط به آنان ساخته می‌شوند. توکن‌هایی مثل توکن BAT به عنوان یک توکن کاربردی (utility token)، هدفی جز کمک به دارندگان خود در دسترسی به عملکردهای پروژه ندارد. BAT هم مانند بیشتر همتایانش روی اتریوم میزبانی می‌شود و با هدف بهبود تبلیغات دیجیتال ایجاد شده است. تبلیغ‌کنندگان با BAT تبلیغات می‌خرند و بعد هم در ازای تماشای یا بازنشر تبلیغات بین کاربران توکن توزیع می‌شود.

توکن ساختن در سه سوت

ساخت توکن، در مقابل ساخت بلاک چین مثل آب خوردن است. هر بلاک چینی که از قراردادهای هوشمند و زبان‌های برنامه‌نویسی سطح بالا پشتبانی کند می‌تواند میزبان توکن باشد. برای نمونه زبان ساخت توکن روی شبکه اتریوم سالیدیتی و استاندار اصلی آن ERC-20 است.

اگر بخواهید توکن خود را روی اتریوم بسازید، باید مقداری کوین اتریوم را به ماینرهای شبکه بدهید تا اجازه میزبانی به توکن شما را بدهند. بابت این میزبانی و هر تراکنشی روی شبکه اتریوم، استفاده کننده توکن شما باید به شبکه اتریوم کارمزد پرداخت کند.

ساخت توکن در اتریوم، از روی دستور العمل‌های موجود در اینترنت، ده دقیقه بیشتر زمان نمی‌برد. بعد از ساخت توکن شما می‌توانید آن را با پرداخت مقداری اتریوم به روی شبکه اتریوم منتقل کنید. همین سادگی ساخت توکن، باعث شده تا بیش از ۹۰ درصد توکن‌ها بی‌مصرف و ابزاری برای پر کردن جیب طراحان آن باشند.

تنها در یک نمونه در سال ۲۰۱۷، بازار ارزهای دیجیتال با عرضه اولین توکن‌های مختلفی رو به رو شد. از توکن سرمایه‌گذاری در فضا تا توکن یافتن شریک جنسی ناشناس، بازار لبریز از عرضه اولیه بود. تنها در ژوئن ۲۰۱۷، بیش از ۲۰۰ میلیارد دلار پول به حساب توکن‌های عرضه اولین رفت. با این همه به طور متوسط نرخ بازگشت سرمایه در بازار زیر۸۷ درصد بود. بسیاری از توکن‌های آن سال فراموش شدند و حتی به قیمت عرضه اولیه خود نرسیدند.

انواع توکن

آن چنان که گفته شد، توکن‌ها انواع مختلف دارند و بسته به اهداف عرضه کنندگان آن می‌توانند در حوزه خاصی به کار بروند. از سوی دیگر، توکن‌ها را می‌توان از دیدگاه‌های مختلفی دسته بندی کرد. یکی از عمومی‌ترین دسته بندی توکن‌ها، تقسیم آن‌ها به مثلی یا قابل تعویض (Fungible) و غیرمثلی یا غیر قابل تعویض (Non-fungible) است.

به طور کلی، درایی قابل تعویض داریی است که مثل خود را داشته باشد. به عنوان مثل، یک دلار یا یک شمش طلا معادل و مشابه خود را دارد. در مقابل دارایی غیرقابل تعویض بی‌مثال است. برای یک تابلو خطاطی یا آواز محمدرضا شجریان مشابهی وجود ندارد. در ادامه به با توکن غیر مثلی بیشتر آشنا می‌شویم.

توکن غیر مثلی یا NFT

آن چنان که گفته شد، توکن غیر مثلی نوعی از توکن است که کمیاب، ارزشمند و غیرقابل تعویض است. مثال روشن این دسته، آیتم‌های بازی‌های کامپیوتری، آثار هنری یا کالاهای خاص دیگر هستند که روی شبکه بلاک چین جا به جا می‌شوند. با این که توکن‌های غیر مثلی مثل ارز دیجیتال مبادله پذیرند، اما دو ویژگی دارند:

یکتا و کمیاب بودن

توکن‌ها ی مثلی یکتا و منحصر به فرد هستند و نمونه دومی با ویژگی آن‌ها وجود ندارد. درست مثل پیراهن یک بازیکن خاص فوتبال، یک نقاشی کلاسیک خاص یا یک کتاب در کتابخانه شما که امضای نویسنده‌اش بر آن نقش است.

غیر قابل تقسیم بودن

شما می‌توانید ۱، ۰.۱ یا ۰.۰۰۰۱ واحد بیت کوین بخرید، اما در خرید NFT انتخاب شما بین ۰ و ۱ است. شما نمی‌توانید نیم آیتم از یک بازی را بخرید

دو مزیت عمده NFT، مالکیت حقیقی و قابلیت قابلیت انتقال و معامله آن است. برای درک بهتر این موضوع بلیت یک مسابقه را تصور کنید. این بلیت قابل جعل است ولی NFT باعث می‌شود مالکیت آن مورد خاص دقیقا متعلق به شما باشد. با توجه به ساز و کارهای شبکه بلاک چین، همه می‌دانند و تایید می‌کنند که پیراهن امضا شده‌ی مارادونا متعلق به شما است. مزیت بزرگ دیگر NFTها، سریع المعامله بودن آن‌ها است. شما به سرعت فروش یک بیت کوین یا اتریوم، می‌توانید توکن مثلی خود را بفروشید و آن را به کیف پول کس دیگری منتقل کنید.

مشهورترین پروژه‌ها NFT

کریپتوکیتیز (CryptoKitties) از مشهوترین پروژه‌های مربوط به NFT هستند. کریپتوکیتیز در سال انواع توکن کدامند؟ ۲۰۱۷ به عنوان اولین پروژه NFT روی شبکه اتریوم راه اندازی شد. در این بازی کاربران باید گربه‌هایی که هر کدام ویژگی خاصی داشتند را جمع آوری می‌کردند. گربه‌های شما می‌توانند زاد و ولد کنند و گونه‌های کمیبابی را بزایند. شما می‌توانید این گربه‌ها را بفروشید! این گربه‌ها هیچ کاربردی ندارند و در بهترین حالت زیبا هستند.

اما توکن‌ها به جز مثلی و غیر انواع توکن کدامند؟ مثلی، دسته بندی‌های دیگری هم دارند که به کاربرد آن‌ها باز می‌گردد.

توکن‌های ارزی (Currency tokens)

آن چنان که از اسمش پیداست این دسته از توکن‌ها برای پرداخت و دریافت استفاده می‌شوند و کاربردی مشابه کوین‌ها دارند. این دسته در صورت موفقیت و اقبال کاربران به سمت استقرار بلاک چین خاص خود می‌روند.

توکن‌های کاربردی (Utility tokens)

وجود این دسته از توکن‌ها مدیون بلاک چین اتریوم است. این دسته برخلاف توکن‌های ارزی مخصوص دست یافتن به خدمتی خاص هستند. این توکن‌های چند کاره هستند و عموما بر روی شبکه‌ای که ساخته می‌شوند کاربرد دارند.

توکن‌ها ی بهادار (Securities tokens)

این توکن‌ها نقش سهام را بازی می‌کنند. دارندگان این توکن‌ها بخشی از یک دارایی یا شرکت را دارند و سود فعالیت آن را دریافت می‌کنند. این ویژگی باعث شده تا کمیسیون بورس اوراق بهادار آمریکا (SEC) این توکن‌ها‌ی را در قالب اوراق بهادار بشناسند.

توکن ها ی دارایی (Asset tokens)

این توکن‌ها نشانگر دیجیتال یک دارایی خاص مثل طلا، ملک، ماشین یا چیزهایی از این دست هستند.

توکن حاکمیتی (Governance token)

توکن حاکمیتی به دارنده خود اجازه می‌دهد که در تصمیم‌گیرهای مربوط به یک شبکه یا صرافی مشارکت کند. در یک دسته بندی کلی توکن حاکمیتی را می‌توان توکنی کاربردی دانست.

توکن ها ی جایزه (Reward tokens)

این توکن‌ها را می‌توان معادل امتیاز وفاداری در فروشگاه‌ها یا همان توکن‌های جایزه بیمارستان‌های مختلف دانست.

توکن های موفق سال ۲۰۲۰

توکن لینک (link)

چین‌لینک (Link) یک شبکه غیر متمرکز اوراکل است که داده های دنیای واقعی را برای قرارداد های هوشمند در بلاک چین فراهم می کند. این شبکه غیرمتمرکز توسط توسط سرگئی نظروف (Sergey Nazarov) و استیو الیس (Steve Ellis) ساخته شده است. این شرکت در عرضه اولین خود یک میلیارد توکن لینک عرضه کرد که بیش از ۳۰ میلیون دلار سرمایه برای آن به ارمغان آورد. چین لینک تا این لحظه رشدهای جالب توجهی را تجربه کرده است. به باور بسیاری چین لینک می‌تواند یکی از رهبران آینده بازار باشد.

وکن وای اف ای YFI

yearn.finance یک پلتفرم دیفای است و YFI توکن بومی این پلتفرم است. این توکن از توکن‌ها ی حاکمیتی است و به کاربران حق تصمیم‌گیری می‌دهد. ۳۰ هزار عدد از این توکن موجود است و از ارزش آن از ۷۸۴ دلار بوده است به یش از ۲۵ هزار دلار رسیده است.

توکن یو ام ای UMA

توکن UMA مخصوص شبکه UMA است. UMA حساب سرمایه‌گذاری خصوصی مدیریت شده حرفه‌ای است که به دنبال به دست آوردن توان نوآوری‌های مالی است. قیمت توکن UMA از ۱ دلار به ۱۵ دلار رسیده است که برای این شرکت رشد قابل توجهی است.

بیت کوین اتریومی یا (Wrapped Bitcoin (WBTC

شاید جالب‌ترین پروژه این لیست Wrapped Bitcoin باشد. این توکن با تکیفه بر انعطاف شبکه اتریوم و با پشتبانه بیت کوین ساخت شده است. Wrapped Bitcoin ارزشی ۱ به ۱ با بیت کوین دارد و محدوده قیمتی آن نزدیک بیت کوین است. ویژگی Wrapped Bitcoin آن است که نقد شوندگی شبکه اتریوم را افزایش می‌دهد.

توکن ارز دیجیتال چیست؟

به هرگونه کالاهای تایید شده قابل مبادله مانند ارز، وفاداری، حواله طلا، آیتم های بازی کامپیوتری توکن گفته میشود. توکن نشان دهنده این است که شما یک دارایی قابل تجارت دارید.
به عبارت دیگر توکن در دنیای ارزهای رمزنگاری شده، به ارزی گفته می‌شود که معمولا بر پایه یک بلاک‌چین دیگر ساخته شده است.
در حوزه ارزهای دیجیتال در حال حاضر از پلتفرم اتریوم برای ذخیره و ارائه توکن های ico ها استفاده می شود. به عبارت دیگر، در پروژه ای که بر روی بلاک چین اجرا خواهد شد، توسعه دهندگان آن پروژه، توکن های مخصوص آن پروژه را می سازند که توسط آن ها می شود در این پروژه فعالیت کرد.

انواع توکن

توکن‌های ارزی (Currency tokens)

همانطور که از نام آنها مشخص است، از این توکن‌ها به عنوان یک روش برای پرداخت و ذخیره ارزش استفاده می‌شود، بنابراین کاربرد این توکن‌ها مانند سایر ارزهای دیجیتال (مثل بیت‌کوین) است.

توکن‌های کاربردی (Utility tokens)

ظهور اتریوم باعث به وجود آمدن “توکن‌های کاربردی” شد. برخلاف توکن‌های ارزی، این نوع از توکن‌ها به دارندگان‌شان اجازه دسترسی به یک محصول یا سرویس خاص را می‌دهند. توکن‌های کاربردی چندکاره هستند و معمولا بر روی یک بلاک‌چین مانند اتریوم ساخته می‌شوند و در همان شبکه می‌توانند مورد استفاده قرار گیرند.

توکن‌های بهادار ( Securities tokens)

با این توکن‌ها علاوه بر اینکه می‌توان محصولات و خدمات را خریداری کرد، می‌توان با نگهداری آنها انتظار بازده سرمایه گذاری و منفعت نیز داشت. این ویژگی باعث شده تا برخی از فعالان بازار و همچنین کمیسیون بورس اوراق بهادار آمریکا (SEC) آنها را به عنوان اوراق بهادار طبقه بندی کنند.
بنابراین این توکن‌ها به عنوان یک قرارداد سرمایه‌گذاری و دارای پتانسیل کسب سود و درآمد انفعالی شناخته می‌شوند.

توکن‌های دارایی (Asset tokens)

این توکن‌ها به عنوان نماینده دیجیتال یک دارایی در یک پلتفرم یا سازمان شناخته می‌شوند. مثلا ممکن است یک توکن، نماینده و نشانگر مقدار مشخصی املاک یا دارایی فیزیکی مانند طلا باشد.

توکن‌های سهمی (Equity tokens)

این توکن‌ها بیشتر به عنوان یک مفهوم تئوری وجود دارند. این توکن‌ها به دارندگان‌شان، مالکیت سهام منتشر کننده آن توکن را انواع توکن کدامند؟ می‌دهند (چیزی مانند سهام شرکت)

توکن‌های جایزه (Reward tokens)

این توکن‌ها را می‌توان معادل امتیاز وفاداری (loyalty points) یا برای پرداخت جایزه‌ دانست.

توکن‌های سود ده (dividend tokens)

به استثنای توکن‌های ارزی، سایر توکن‌ها نوعی قرارداد سرمایه‌گذاری با پتانسیل درآمد انفعالی هستند. چنین درآمدی می‌تواند در اشکال و انواع مختلف وجود داشته باشد، بطور مثال کسب سود از طریق نگهداری توکن، سرمایه‌گذاری و یا انجام عملیات استخراج و…
برخی از سازمان‌ها، درآمدشان را با توزیع سود بین دارندگان توکن تقسیم می‌کنند. علاوه بر این، بلاک‌چین‌هایی وجود دارند که دارای ویژگی‌هایی مشابه پرداخت سود هستند که باعث می‌شود ارز آنها مشابه یک “توکن سودده” باشد.
همانند سهام، توکن‌های دارای قابلیت سوددهی می‌توانند امتیاز رای را با خود به همراه داشته یا نداشته باشند. اما برخلاف سهام، نگهداری توکن‌های سودده صرفا حق امتیاز کسب درآمد انفعالی را به دارنده آن می‌دهد و صرفا دارنده توکن، هیچ مالکیتی در سازمان مربوطه ندارد.

چرا یک پروژه به انجام انتقال توکن نیاز دارد؟

اغلب اوقات، این انتقال ها توسط پروژه هایی صورت می‌گیرد که برای افزایش سرمایه و توزیع توکن های خود از بلاکچین اتریوم استفاده می‌کنند. در این فاز، توکن های توزیع شده پروژه معمولا به عنوان جایگزین برای توکن هایی عمل می‌کنند که هنگام فعالسازی پروژه استفاده خواهند شد.
یکی از مزایای این استراتژی این است که معامله کنندگان دیگر مجبور به راکد کردن سرمایه خود نیستند. در عوض هنگامی که فناوری خود را توسعه می‌دهند، قادر به تبادل این توکن های جایگزین در صرافی ها می‌باشند.
بنابراین انتقال توکن، فرآیند را اینگونه شرح می دهد که کدام موجودی توکن از کیف پول اتریوم به کیف پول جدید پروژه مورد نظر انتقال یابد. پس از جابه‌جایی، توکن ها از یک بلاک چین به بلاک چین دیگر انتقال یافته اند.
قابل توجه است که انتقال توکن ها منحصرا به عرضه بلاک چین فعال مرتبط نیست و هنگامی که پروژه ها از یک پروتکل به پروتکل دیگر جابه‌جا می‌شوند نیز رخ می‌دهد. برای مثال انتقال توکن استورج با تصمیم مبنی بر انتقال از یک پروتکل مبتنی بر بیت کوین به اتریوم انجام شد. دلیل این انتقال نیز مشکلات مقیاس پذیری بود.

نحوه کار آن ها چگونه است؟

برای کاربران و سرمایه گذاران، میزان حضور آن ها در فرآیند انتقال توکن متفاوت است و معمولا بر اساس این نکته است که توکن های خود را کجا ذخیره و نگهداری می‌کنند سخت یا بسیار آسان خواهد بود.
برای کسانی که توکن های خود را در صرافی ها ذخیره می‌کنند معمولا بعید است که نیاز باشد اقدامی در این راستا انجام دهند. برای مثال صرافی بزرگ بایننس می‌گوید تمام شرایط فنی مورد نیاز فرآیند انتقال EOS، ترون، Icon و آنتولوژی (Ontology) را فراهم می‌کند. صرافی کراکن نیز در صدد کاهش سختی این فرآیند انواع توکن کدامند؟ است.
اما کاربرانی که توکن های خود را در کیف پول ذخیره می‌کنند ممکن است مجبور شوند این فرآیند را خودشان آغاز کنند. به طور دقیق تر آنها باید ثبت توکن یا همان مپینگ را بگذرانند تا توکن ها را از بلاک چین قبلی به شبکه جدید ارسال کنند.
در عمل، این فرآیند معمولا مستلزم تولید آدرس جدید(برای مثال EOS) و ارسال توکن ها از آدرس قدیمی که توکن ها پس از خریداری در آن ذخیره شدند به این می‌باشد.
پروژه ها معمولا هنگام سواپ،جذب سرمایه خود را قطع می‌کنند که در این دوره، کاربران باید تبادل توکن های خود را انجام دهند. در پروژه های نظیر EOS، این دوره ها مهلت های دشواری است که پس از آن توکن ها در بلاک چین قدیمی مسدود و از دسترس کاربر خارج خواهد شد. سایر پروژه ها می‌توانند انتقال توکن را بدون مهلت خاصی انجام دهند.

امضای دیجیتال (توکن) چیست؟

بهمن احمدپور* در عصر تکنولوژی، روش‌های سیستمی و مکانیزه به تدریج جایگزین روش‌های سنتی می‌شود. امروزه روش‌های تجارت سنتی که به حضور فیزیکی افراد وابسته بود جای خود را به تجارت الکترونیک داده است.

در عصر تکنولوژی، روش‌های سیستمی و مکانیزه به تدریج جایگزین روش‌های سنتی می‌شود. امروزه روش‌های تجارت سنتی که به حضور فیزیکی افراد وابسته بود جای خود را به تجارت الکترونیک داده است. تجارت الکترونیک مجموعه ارتباطات، مدیریت اطلاعات و قابلیت‌های امنیتی است که به سازمان‌ها، بنگاه‌ها، شرکت‌ها، عامه مردم و دولت اجازه می‌دهد که کلیه فعالیت‌های تجاری خود را از طریق شبکه‌های ارتباطی به خصوص اینترنت صورت دهند. تجارت الکترونیک، تجارت بدون کاغذ و بدون نیاز به حضور فیزیکی و در واقع تجارت از راه دور می‌باشد.لازمه تجارت الکترونیک، ایجاد بستر امن اطلاعاتی برای تبادل اطلاعات تحت شبکه‌های ارتباطی است. شناسه امضای دیجیتال یکی از ابزارهای فراهم‌سازی این بستر است. مرکز صدور گواهی دیجیتال CA که به عنوان زیرساخت مورد نیاز در راستای اجرای تجارت الکترونیک در کشور راه‌اندازی شده است، برای هر یک از واحدهای صنفی با هزینه‌ای مشخص شناسه گواهی دیجیتال Token صادر کرده و این شناسه را در اختیار مشاوران املاک قرار داده است. شناسه امضای دیجیتال (توکن) سخت افزاری است که به درگاه (پورت) USB سیستم رایانه کاربر متصل شده و پس از اعمال کنترل‌های لازم مجوز واحد صنفی جهت فعالیت در سیستم مدیریت املاک و مستغلات کشور را صادر می‌کند. سیستم «اطلاعات مدیریت املاک و مستغلات کشور» پس از سیستم انتخابات مجلس هشتم و سیستم ثبت سفارشات بازرگانی، سومین سیستمی الست که به گواهی دیجیتال مجهز شده است. لازمه تجارت امن: برای برقراری «امنیت» در تجارت الکترونیک تمهیدات زیر به کار بسته می‌شود • استفاده از ساز و کارهای امنیتی - رمزنگاری: رمزنگاری علمی است که با استفاده از ریاضیات داده‌ها را به صورت رمز درآورده و مجددا می‌تواند به حالت عادی برگرداند. - تایید هویت: هر یک از طرفین هویت واقعی طرف مقابل را تشخیص دهد. - اجازه:مشخص باشد که چه کسی به چه منابعی اجازه دسترسی دارد. - ممیزی: یعنی چه افرادی در چه زمانی‌هایی از چه منابعی استفاده کرده‌اند، که در واقع بررسی log است. • تامین سرویس‌های امنیتی - محرمانگی: محرمانگی حفاظت از دادهای سیستم است به شکلی که افراد غیرمجاز نتوانند به این اطلاعات دسترسی داشته باشند. این نوع حفاظت برای محیط‌های تجاری که در آنها اسرار تجاری بایداز دسترس رقیبان دور نگه داشته شود کاربرد زیادی دارد. برای حفظ محرمانگی اطلاعات روش‌های متعددی را می‌توان استفاده کرد. یکی از پرکاربردترین و مناسب‌ترین روش‌ها رمزنگاری اطلاعات است. • تمامیت:حفظ جامعیت به معنای حفاظت داده‌های سیستم در مقابل تغییرات غیرمجاز سهوی یاعمدی است. برای حفظ جامعیت برنامه امنیتی باید همواره اطلاعات را در حالتی که مورد انتظار کاربران سیستم است نگه داشت. اگرچه برنامه امنیتی نمی‌تواند دقت داده‌هایی را که توسط کاربران در سیستم قرارداده می‌شوند ارزیابی کند، اما می‌تواند تضمین کند که همه تغییراتی که توسط کاربران درخواست می‌شوند به شکل صحیح روی سیستم اعمال می‌شوند. جنبه دیگری از جامعیت نیاز به حفاظت از برنامه‌هایی است که داده‌های سیستم را تغییر می‌دهند تا این برنامه‌ها توسط افراد غیر مجاز تغییر داده نشوند. به منظور جلوگیری از بروز خطا در سیستم‌های کامپیوتری و ارتکاب جرائم از این طریق اطمینان از جامعیت داده‌ها یک نیاز اساسی (در سیستم‌های نظامی دولتی و تجاری) محسوب می‌شود به این منظور لازم است که هیچ کاربری نتواند داده‌ها را به نحوی تغییر دهد که مشخص نشود. یعنی اگر به هر دلیلی اطلاعات توسط فردی غیرمجاز تغییر یابد. این تغییر کاملا مشهود باشد و دریافت کننده متوجه شود که اطلاعات دریافتی معتبر نیستند. - تصدیق صحت: گیرنده یک پیغام هویت یکتای فرستنده را شناسایی کند. - انکار پذیری: گیرنده یک پیام می‌تواند تمامیت و هویت شناسی پیغام را اثبات کند. در واقع از جعل هویت توسط شخص ثالث پیشگیری می‌شود. انکار ناپذیری این اطمینان را می‌دهد که فرستنده نمی‌تواند منکر ارسال پیغام شود. جلوگیری از حملات امنیتی فرض کنید فرستنده در مبدا قصد دارد پیامی برای گیرنده در مقصد بفرستد. ممکن است حملات زیر پیش آید، قطع: پیام به مقصد نرسد و در میان راه از بین برود، دسترسی غیرمجاز: فرد سومی در میان راه به پیام دسترسی انواع توکن کدامند؟ پیدا کند. در حالی که فرستنده و گیرنده متوجه لو رفتن پیام نشوند، دستکاری داده ها: فرد سومی در میان راه پیام را ربوده آن را دست کاری کند و سپس پیام دست کاری شده خود را برای گیرنده ارسال کند. گیرنده هم متوجه نشود که این پیام جعلی است، ایجاد پیام: اصلا فرستنده هیچ پیامی برای گیرنده ارسال نکرده، ولی فرد سوم از طرف فرستنده یک پیام جعلی برای گیرنده بفرستد. منظور از دسترس‌پذیری این است که سیستم همواره برخط (online) بوده و توسط کاربران مجاز قابل‌دسترسی باشد. سیستم در برابر وقایع طبیعی مانند آتش‌سوزی و زلزله از بین رفتن اطلاعات از طریق ویروسی شدن یا حملات اینترنتی (دسترسی کاربران غیرمجاز) محافظت می‌شود. مراکز صدور گواهی الکترونیکی (CA) با روشی شبیه به آنچه برای ثبت سندهای رسمی در کشور وجود دارد و توسط دفاتر اسناد رسمی زیر نظر قوه‌قضائیه صورت می‌پذیرد، در محیط دیجیتال نیز نیاز به ساز و کاری رسمی و تعریف شده برای اطمینان‌بخشی به تعامل‌های الکترونیکی وجود دارد، که به آنها مراکز صدور گواهی الکترونیکی می‌گویند. مراکز صدور گواهی الکترونیکی عمدتا با هدف و وظیفه مدیریت نظام‌های ایمنی و رمزنگاری مورد نیاز برای تشخیص و تایید هویت الکترونیکی کاربران در محیط‌های دیجیتال، تضمین حفظ تمامیت و عدم تغییر محتوای داده پیام و همچنین عدم امکان انکار طرف‌های دخیل در یک تعامل الکترونیکی ایجاد می‌شوند. انواع مراکز صدور گواهی دیجیتال • مرکز صدور گواهی ریشه: وظیفه مرکز صدور گواهی ریشه صدور گواهی برای مراکز صدور گواهی میانی است، مرکز صدور گواهی میانی: وظیفه مرکز صدور گواهی میانی، صدور گواهی برای درخواست‌کنندگانی است (مشاور املاک و. ) که هویت آنها مورد تایید دفتر ثبت‌نام (دفترخانه اسناد رسمی و. ) است. *مدیر سامانه املاک و مستغلات کشور

توکن امضای دیجیتال چیست و چگونه می‌توان آن را دریافت کرد؟

به کمک «توکن امضای دیجیتال» می‌توان هر سند الکترونیکی را که منحصراً تحت کنترل افراد است، به‌راحتی و با ارزش قانونی امضاء کرد. برای این کار، نیاز به استفاده از یک دستگاه رمزنگاری امن برای ایجاد امضاء و پین‌کد منحصربه‌فرد است. درواقع، توکن امضای دیجیتال راهکاری امن برای تبادل اطلاعات تحت شبکه‌های ارتباطی آنلاین است.

برخلاف امضای دست‌نویس روی کاغذ، تلاش برای کلاهبرداری از امضای دیجیتال به هیچ عنوان امکان‌پذیر نیست؛ بدین معنا که هرگونه تغییر و دستکاری در یک سند امضاءشده دیجیتالی به‌راحتی قابل تشخیص و پیگیری است. برای درک عمیق‌تر مفهوم توکن امضای دیجیتال، با مقاله دیگر از لامینگو همراه باشید.

تعریف امضای دیجیتال

امضای دیجیتال (Digital Signature) فرم الکترونیکی امضاء است که می‌توان از آن برای احراز هویت فرستنده پیام یا امضاءکننده یک سند و همچنین، اطمینان از عدم تغییر محتوای اصلی پیام یا سند ارسال‌شده استفاده کرد. میزان امنیت امضای دیجیتال بسیار بیشتر از امضای دستی است. از این امضا می‌توان برای حل مشکل دستکاری و جعل هویت در ارتباطات دیجیتالی استفاده کرد.

تعریف توکن امضای دیجیتال

امضای دیجیتال که به‌عنوان یک امضای معمولی دست‌نویس قابل اعتماد است، باید با یک کلید خصوصی که فقط برای شخصی است که مجاز به امضای آن است، شناخته شود. درحقیقت، وظیفه توکن حفاظت از کلید خصوصی افراد است. این کلید خصوصی به‌منظور رمزگشایی اطلاعات و ایجاد امضای دیجیتال استفاده می‌شود.

توکن‌هایی که امکان تولید و ذخیره‌‌سازی کلیدهای خصوصی را فراهم می‌کنند، امضای دیجیتالی امن را امکان‌پذیر کرده و همچنین می‌توانند برای احراز هویت کاربر استفاده شوند. توکن کلید خصوصی یا توکن امضای دیجیتال (Digital Signature Token) همچنین به‌عنوان مدرکی برای هویت کاربر عمل می‌کند. برای اینکه توکن‌ها بتوانند کاربر را شناسایی کنند، باید دارای نوعی عدد منحصربه‌‌فرد باشند.

نحوه کار توکن امضای دیجیتال

توکن امضای دیجیتال از طریق یک دستگاه جانبی کار می‌کند که برای دسترسی به یک منبع محدود الکترونیکی استفاده می‌شود. توکن به‌جای رمز عبور به کار می‌رود و مانند یک کلید دیجیتالی برای دسترسی به سیستمی خاص عمل می‌کند. به‌عنوان مثال، کارت الکترونیکی توسط توکن درب، قفل درب را باز می‌کند یا یک مشتری با استفاده از توکن به حساب بانکی آنلاین خود متصل می‌شود.

توکن امضای دیجیتال از انواع رابط از جمله USB (فلش مموری)، ارتباط میدان نزدیک (NFC)، شناسایی فرکانس رادیویی (RFID) یا بلوتوث استفاده می‌کند. برخی از توکن‌ها دارای قابلیت صوتی هستند که برای افراد کم‌بینا طراحی شده‌اند؛ اما رایج‌ترین نوع توکن امضای الکترونیکی، USB است.

توکن USB یک دستگاه فیزیکی است که برای ایجاد هویت شخصی بدون استفاده از رمز عبور برای دسترسی به شبکه استفاده می‌شود. یک توکن USB برای اثبات هویت کاربر به‌صورت الکترونیکی به کار گرفته می‌شود و در نتیجه، میزان امنیت دیجیتالی را افزایش می‌دهد. این توکن می‌تواند یک احراز هویت امن و قوی برای دسترسی به شبکه فراهم کند.

توکن USB دارای نرم‌افزار داخلی منحصر‌به‌فردی است که کاربران را قادر می‌سازد امضاهای دیجیتال را شناسایی کنند و از آنها در امور حرفه‎‌ای خود بهره ببرند. به‌طور کلی، اصطلاحات «توکن USB»، «توکن امضای دیجیتال»، «توکن الکترونیکی» و «دانگل» همه به یک دستگاه با یک قابلیت مشابه دلالت دارند.

ویژگی‌های توکن امضای دیجیتال USB

توکن امضای الکترونیکی USB دارای مشخصاتی است که آن را به یک دستگاه همه‌کاره برای شناسایی هویت و انجام تبادلات دیجیتالی تبدیل می‌کند. ویژگی‌های توکن USB به شرح زیر است:

• کلید خصوصی در توکن USB قرار دارد و نمی‌توان آن را خارج از توکن ارسال کرد. این مهم، منجر به ایجاد امضای دیجیتال بر روی توکن در هنگام انجام کارها در فضای دیجیتال می‌شود. استفاده از رمز عبور برای دسترسی به محتویات توکن، امنیت توکن USB را افزایش می‌دهد. کلید خصوصی هرگز از رمز USB قابل بازیابی نیست.
• یک توکن USB که به آن توکن PKI (زیرساخت کلید عمومی) نیز می‌گویند، برای ذخیره یک امضای دیجیتال استفاده می‌شود که متعاقباً برای ورود به سیستم به کار می‌رود. PKI امن‌ترین روش ورود به سیستم محسوب می‌شود؛ زیرا برای آن از رمزگذاری پیشرفته‌ای استفاده می‌شود.
• برخی از توکن‌های USB، امضاهای دیجیتال و جزئیات اثر انگشت یا سایر داده‌های بیومتریک را ذخیره می‌کنند که می‌توانند به‌عنوان کلیدهای رمزنگاری استفاده شوند.
• توکن‌های USB باید مستقیماً یا از طریق کابل به درگاه USB دستگاه وصل شوند.
• بیشتر توکن‌های USB را می‌توان به‌عنوان یک کلید یا پلاگین در دست داشت؛ زیرا نیازی به خواننده (Reader) ندارند.
• برای توکن‌های USB، درایورهای اضافی مورد نیاز نیست. اکثر این توکن‌ها به درایورهای کمتری نیاز دارند.
• یکی از مزایای توکن USB، توانایی آن در رمزگذاری ایمن فایل‌ها و ایمیل‌ها یا قراردادهای دیجیتالی است.
• اکثر توکن‌های USB بادوام و قابل اعتماد هستند.

مزایای توکن امضای دیجیتال

یک امضای دیجیتال زمانی که روی توکن USB قرار دارد، بسیار ایمن است؛ زیرا دستگاهی که این توکن را محافظت می‌کند (فلش‌مموری)، دارای رمز عبور قوی است. این توکن که به‌صورت فلش‌مموری ارائه می‌شود، قابل حمل است و می‌توان آن را به پورت USB هر سیستمی برای استفاده از امضای دیجیتال وصل کرد.

توکن امضای دیجیتال دارای بالاترین امنیت در سرویس‌های دیجیتالی است. بدین دلیل که این توکن مبتنی بر رمزنگاری PKI است که پشتوانه حقوقی و قانونی دارد. استفاده از توکن USB باعث می‌شود تا کاربران نسبت به انتقال اطلاعات و اسناد خود اطمینان بیشتری به دست آورند. برای انجام هر یک از امور دیجیتالی توسط توکن USB به اخذ گواهی الکترونیکی نیاز است.

از دیگر فواید توکن امضای الکترونیک می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• مشخص بودن مبدأ و مقصد اطلاعات ارسالی و دریافتی؛
• مشخص بودن تاریخ و زمان ارسال و دریافت اطلاعات؛
• محرمانه بودن اطلاعات؛
• عدم انکار فرستنده از ارسال اطلاعات.

کاربردهای توکن امضای دیجیتال

توکن امضای دیجیتال در سامانه‌هایی مانند اظهارنامه‌های مالیاتی، ثبت سفارش، سامانه املاک، سامانه خودرو، دفاتر اسناد رسمی و غیره کاربرد دارد. همچنین، از این توکن می‌توان در امور زیر استفاده کرد:

• شرکت در سامانه مناقصه‌ها و مزایده‌های الکترونیکی؛
• امضای الکترونیکی اسناد رسمی؛
• احراز هویت دیجیتال افراد، سازمان‌ها، نرم‌افزارها و سخت‌افزارها؛
• انتقال امن اطلاعات در بستر شبکه و اینترنت؛
• تأیید صحت و یکپارچگی اسناد و اطلاعات؛
• رمزگذاری و رمزگشایی اسناد و اطلاعات؛
• پست الکترونیکی امن (ایمیل).

مراحل درخواست و دریافت توکن امضای دیجیتال

افراد متقاضی دریافت توکن امضای دیجیتال (گواهی امضای الکترونیکی)، لازم است فرم درخواست خود را به‌صورت آنلاین جهت تأیید مشخصات فردی به مرجع صدور گواهینامه ارسال کنند.

مراحل درخواست گواهی امضای دیجیتال به شرح زیر است:

• مرحله اول: وارد وبسایت «مرکز صدور گواهی الکترونیکی میانی عام» به آدرس http://gica.ir/ شوید. این وبسایت دارای مجوز صدور گواهینامه دیجیتال در ایران است. به بخش درخواست گواهی الکترونیکی بروید. اکنون برای ارائه فرم درخواست باید ثبت‌نام کنید.
• مرحله دوم: تکمیل فرم ثبت‌نام باید مطابق با مشخصات فردی باشد که گواهی امضای دیجیتال را درخواست کرده است. هنگامی که ثبت‌نام با موفقیت انجام شد، حساب کاربری متقاضی ایجاد شده است و او می‌تواند وارد حساب خود شود.
• مرحله سوم: متقاضی می‌تواند از منوی حساب کاربری خود، «درخواست گواهی الکترونیکی» را انتخاب کند. اکنون باید نوع موجودیت گواهی انتخاب شود. پس از دانلود فرم، تمام جزئیات لازم در فرم باید پر شوند. همچنین، مستندات درخواست‌شده جهت اثبات مالکیت حقوقی یا حقیقی باید توسط متقاضی آپلود شود.
• مرحله چهارم: حالا زمان پرداخت تعرفه خدمات است. بعد از پرداخت، یک کد رهگیری به متقاضی ارسال می‌شود.
• مرحله پنجم: برای صدور گواهی امضای دیجیتال باید توکن خریداری شود. این کار امنیت امضای دیجیتال را افزایش می‌دهد. بعد از تهیه توکن باید با در دست داشتن کد رهگیری و اصل مدارک احراز هویت به نزدیک‌ترین دفتر ثبت‌نام صدور گواهی الکترونیکی مراجعه کرد. در دفتر ثبت‌نام مراحل پایانی درخواست انجام می‌شود.

نکته: مراکز صدور گواهی الکترونیکی مجاز به صدور توکن با اعتبار یک‌ساله یا دوساله هستند. همچنین، افراد می‌توانند برای اهداف شخصی و شغلی از چندین توکن جداگانه استفاده کنند.

انواع توکن رمز عبور در امضای دیجیتال

همۀ توکن‌ها حاوی اطلاعات سری هستند که برای اثبات هویت استفاده می‌شوند. چهار روش مختلف برای استفاده از این اطلاعات به شرح زیر وجود دارند:

1- توکن رمز عبور ثابت (Static Password Token)

دستگاه حاوی رمز عبور است انواع توکن کدامند؟ و از نظر فیزیکی پنهان است (برای مالک قابل مشاهده نیست)؛ اما برای هر احراز هویتی ارسال می‌شود. این نوع توکن در برابر حملات بازپخش (Replay Attack) آسیب‌پذیر است.

2- توکن رمز عبور پویای همگام (Synchronous Dynamic Password Token)

توکن مورد استفاده در دستگاه توکن رمزهای عبور را در فواصل زمانی مشخص تولید می‌کند. توکن‌ها در فاصله زمانی باید با تایمر سرور احراز هویت و دستگاه توکن همگام شوند.

3- توکن رمز عبور ناهمگام (Asynchronous Password Token)

توکن رمز عبور ناهمگام یک رمز عبور یک‌بارمصرف بدون استفاده از تایمر است. این توکن از یک صفحه یک‌بارمصرف یا الگوریتم رمزگذاری تولید می‌شود.

4- توکن پاسخ به چالش (Challenge Response Token)

با استفاده از رمزنگاری کلید عمومی، اثبات داشتن یک کلید خصوصی بدون افشای آن کلید امکان‌پذیر است. سرور احراز هویت یک چالش (معمولاً یک عدد تصادفی) را با یک کلید عمومی رمزنگاری می‌کند. دستگاه با ارائه چالش رمزگشایی ثابت می‌کند که دارای یک کپی از کلید خصوصی است.

انواع فیزیکی توکن امضای دیجیتال

توکن‌ها می‌توانند شامل تراشه‌هایی با عملکردهای بسیار ساده تا پیچیده برای احراز هویت باشند. این توکن‌ها به‌صورت فیزیکی هستند و با استفاده از دستگاه‌های خاصی کار می‌کنند. برای شناخت بیشتر توکن‌های فیزیکی، موارد زیر را بررسی کنید:

توکن‌های غیرمتصل (Disconnected Tokens)

توکن‌های غیرمتصل نه ارتباط فیزیکی و نه غیرفیزیکی با کامپیوتر دارند. این توکن‌ها معمولاً به دستگاه ورودی خاصی نیاز ندارند و درعوض، از یک صفحه نمایش داخلی برای نمایش داده‌های احراز هویت استفاده می‌کنند. سپس کاربر به‌صورت دستی از طریق صفحه کلید شماره را وارد می‌کند. توکن‌های غیرمتصل رایج‌ترین نوع رمز امنیتی هستند که در احراز هویت دومرحله‌ای برای شناسایی آنلاین استفاده می‌شوند.

توکن‌های متصل (Connected Tokens)

توکن‌های متصل باید به‌صورت فیزیکی به کامپیوتر‌ی که کاربر با آن احراز هویت می‌کند، متصل شوند. توکن‌های متصل به‌محض برقراری ارتباط فیزیکی، اطلاعات احراز هویت را به‌طور خودکار به کامپیوتر مشتری منتقل می‌کنند.

این توکن‌ها کاربر را از وارد کردن دستی اطلاعات احراز هویت بی‌نیاز خواهند کرد؛ اما برای استفاده از توکن متصل باید یک دستگاه ورودی مناسب در محل نصب شود. رایج‌ترین انواع توکن‌های فیزیکی، کارت‌های هوشمند و توکن‌های USB هستند که به‌ترتیب به کارتخوان هوشمند و پورت USB نیاز دارند.

کارت‌های هوشمند

بسیاری از توکن‌های متصل از فناوری کارت هوشمند استفاده می‌کنند. کارت‌های هوشمند معمولاً ارزان‌قیمت هستند و مکانیسم‌های امنیتی قوی دارند. با‌این‌حال، عملکرد محاسباتی کارت‌های هوشمند به‌دلیل مصرف کم انرژی اغلب محدود است.

توکن‌های USB مبتنی بر کارت هوشمند که در داخل خود حاوی یک تراشه هوشمند هستند، عملکرد یکپارچه توکن‌های USB و کارت‌های هوشمند را ارائه می‌کنند. این توکن‌ها طیف گسترده‌ای از راه‌حل‌های امنیتی را فعال کرده و امنیت یک کارت هوشمند سنتی را بدون نیاز به یک دستگاه ورودی فراهم می‌کنند. سیستم‌عامل‌های کامپیوتری چنین توکنی را به‌عنوان یک کارت‌خوان هوشمند متصل به USB می‌شناسند.

توکن‌های بدون تماس (Contactless tokens)

برخلاف توکن‌های متصل، توکن‌های بدون تماس، یک اتصال منطقی به کامپیوتر مشتری ایجاد می‌کنند؛ اما نیازی به اتصال فیزیکی ندارند. عدم نیاز به تماس فیزیکی، نحوۀ استفاده از توکن‌ها را راحت کرده است. در نتیجه، توکن‌های بدون تماس یک انتخاب محبوب برای سیستم‌های ورود بدون کلید فیزیکی و راه‌‌حل‌های پرداخت الکترونیکی هستند که از RFID (سامانه بازشناسی با امواج رادیویی) برای انتقال اطلاعات احراز هویت استفاده می‌کند.

با این حال، پس از اینکه محققان دانشگاه جان هاپکینز متوجه شدند که تگ‌های RFID می‌توانند به‌راحتی شکسته و شبیه‌‌سازی شوند، نگرانی‌های امنیتی مختلفی در مورد توکن‌های RFID مطرح شدند. نکته منفی دیگر این است که توکن‌های بدون تماس، عمر باتری نسبتاً کوتاهی دارند (معمولاً فقط 5 تا 6 سال) که این مهم انواع توکن کدامند؟ در مقایسه با توکن‌های USB که ممکن است بیش از 10 سال دوام بیاورند، یک عیب بزرگ محسوب می‌شود.

توکن‌های بلوتوثی (Bluetooth Tokens)

احراز هویت بلوتوثی زمانی فعال می‌شود که نزدیک‌تر از 10 متر باشد. توکن‌های بلوتوثی اغلب با یک توکن USB ترکیب می‌شوند؛ بنابراین هم در حالت متصل و هم در حالت غیرمتصل کار می‌کنند.

هنگامی که اتصال بلوتوث به‌درستی برقرار نشود، امکان استفاده از فلش‌مموری در درگاه USB امکان‌پذیر خواهد بود. در هر صورت، توکن های بلوتوثی مشکل محدودیت فاصله دارند و به‌عنوان یک توکن با پایین‌ترین کیفیت برای پشتیبانی از احراز هویت شناخته می‌شود.

کلام آخر

توکن ابزاری تخصصی برای رمزنگاری داده‌ها، نگهداری و حفاظت از کلید خصوصی افراد است. از این توکن می‌توان برای امضای دیجیتال و رمزگشایی داده‌هایی که با کلید عمومی افراد رمزنگاری شده‌اند، استفاده کرد.

توکن امضای دیجیتال اغلب در قالب یک دستگاه جانبی شبیه به فلش‌مموری استفاده می‌شود؛ اما باید توجه داشت که تراشه داخل فلش ممکن است کارکرد متفاوتی داشته باشد. کاربر می‌تواند فلش‌مموری را به هر دستگاه دارای پورت USB متصل کند. او با این کار می‌تواند در عین حال که هویت خود را احراز می‌کند، کلیه معاملات و مبادلات دیجیتالی را در امنیت کامل انجام دهد.

در مجله حقوقی لامینگو، مجموعه‌ای از مقالات کاربردی مختلف در رابطه با امضای الکترونیک و امضای دیجیتال گردآوری شده است. جهت کسب اطلاعات بیشتر در این راستا، وارد بلاگ لامینگو شده و این مقالات را مطالعه نمایید. اگر سؤال یا ابهامی در این باره دارید، می‌توانید در بخش دیدگاه‌ها با ما به اشتراک بگذارید.

توکن چیست ؟ و چه کاربردهایی دارد ؟

در پاسخ به اینکه توکن چیست میتوان گفت توکن واحد شمارش انواع رمزارز است .توکن رمزارز به‌طور خلاصه در فناوری بلاک چین به مفهوم یک واحد رمزارز به‌کار می‌رود و درعین‌حال با مفهوم ارز دیجیتال متفاوت است.

در حالی که کلمات “سکه” و “توکن” اغلب به جای یکدیگر استفاده می شوند، آنها انواع متمایز دارایی هستند سکه ها واحدهایی هستند که بومی بلاک چینی هستند که روی آن ساخته شده اند.

سکه ها اغلب در معاملات روزمره مانند خرید آنلاین یا ارسال پول نقد به دیگران استفاده می شوند. اگر شخصی برای شما بیت کوین بفرستد، بلاک چین ورود را برای افزایش کیف پول شما و کاهش موجودی شخص دیگر تسهیل می کند و تراکنش را تکمیل می کند.

از سوی دیگر، توکن‌ها فقط مختص بلاکچین نیستند در حوزه‌های مختلفی ازجمله هنر، سرگرمی و رسانه، کامپیوتر و اقتصاد کاربرد داشته است.

کاربردهای توکن

کاربرد امروزی توکن قبل از بلاک چین را می‌توان در کازینو‌ها دید که افراد به‌ازای پرداخت پول ژتون با ارزش‌های مختلف می‌خرند تا به‌جای پول در محیط کازینو استفاده و در زمان خروج از کازینو، دوباره ژتون‌های خود را به پول تبدیل کنند.

در دنیای کامپیوتر نیز، توکن همواره وجود داشته است. برای مثال، Access Token که درواقع نوعی مجوز رمزنگاری‌شده‌ برای دسترسی به یک شبکه است. در نمونه‌ای دیگر، می‌توان به پیام Token Has Expired در وب‌سایت‌هایی اشاره کرد که برای ورود به رمزعبور نیاز دارند و از توکن به‌عنوان Session ID استفاده می‌کند.

اگر توکنی برای شخصی بفرستید، از حساب شما خارج می شود و به حساب شخص دیگری منتقل می شود. به همین دلیل است که توکن‌ها می‌توانند به معنای مالکیت یا تسهیل مبادلات در اموال، مانند توکن‌های «غیرقابل تعویض» باشند

برنامه ها را می توان برای انجام معاملات یا نقل و انتقالات در صورت رعایت شرایط خاص برنامه ریزی کرد. هر بلاک چین که به عنوان پلتفرمی برای توکن ها عمل می کند، دارای استاندارد فنی برای تعریف قرارداد هوشمند است.