دسته‌بندی بازارهای جهانی

بازارهای مالی جهانی

جهش‌های ارزی و بهانه جویی های فرضی، عوامل شکست حساب ذخیره ارزی

رئیس هیأت عامل صندوق توسعه ملی تجربه ناموفق حساب ذخیره ارزی را عامل شکست آن دانست و گفت: هیچکس در صندوق توسعه ملی حاضر نیست دوباره پنجره اهمال و امهال را باز کند.

به گزارش تحریریه، مهدی غضنفری درباره تاریخچه و فلسفه حساب ذخیره ارزی و صندوق توسعه ملی اظهار کرد: برای رفع نوسانات بازار نفت و کاهش وابستگی بودجه کشور به درآمدهای نفتی، در قانون برنامه سوم توسعه ذخیره‌سازی درآمدهای مازاد حاصل از صادرات نفت خام به عنوان یکی از اهداف سیاست‌گذاران مطرح شد. به موجب ماده ۶۰ این قانون، دولت مکلف به افتتاح حسابی به نام ذخیره ارزی و مقرر شد از سال ۱۳۸۰ مازاد درآمد حاصل از صادرات نفت، در این حساب نگهداری شود. با افزایش قیمت‌های نفت در بازار جهانی، دولتمردان درصدد تعدیل سقف‌های ارزی مندرج در برنامه برآمدند و در قالب یک لایحه، پیشنهاد اصلاح ماده ۶۰ قانون برنامه سوم را به مجلس شورای اسلامی ارائه دادند.

وی افزود: پس از اصلاح ماده ۶۰ قانون برنامه سوم، هیأت وزیران آیین‌نامه اجرایی این قانون را تصویب کرد که در آن علاوه بر افتتاح و واریز وجوه ارزی به این حساب، مقرر شد تا ۵۰ درصد از وجوه ارزی حساب مزبور در قالب ارائه تسهیلات به طرح‌های پیشنهادی بخش غیردولتی (تعاونی و خصوصی)، به صورت نظارت شده و با هدف تأمین هزینه‌های ارزی طرح‌ها به مجری طرح پرداخت شود.

رئیس هیأت عامل صندوق توسعه ملی ادامه داد: در برنامه چهارم توسعه نیز به این موضوع اشاره شد، بر اساس ماده یک این برنامه و در راستای ایجاد ثبات در استفاده از عواید ارزی حاصل از نفت، دولت مکلف به ایجاد «حساب ذخیره ارزی حاصل از عواید نفت» شد. طبق این ماده به دولت اجازه داده شد از حداکثر معدل ۵۰ درصد مانده موجودی حساب ذخیره ارزی برای سرمایه‌گذاری و تأمین بخشی از اعتبار مورد نیاز طرح‌های تولیدی و کارآفرینی استفاده کند اما متأسفانه حساب ذخیره ارزی در برنامه‌های سوم و چهارم، نتوانست عملکرد مطلوبی را در دستیابی به اهداف مورد نظر ارائه دهد.

غضنفری معتقد است که با وجود درآمدهای سرشار نفتی در خلال آن سالیان، برداشت‌های دولت از حساب ذخیره ارزی و عدم بازپرداخت تسهیلات اعطایی بخش خصوصی به صورت ارزی، موجب تنزل نقش و جایگاه این حساب شد. به این دلیل هیأت امنای حساب ذخیره ارزی در سال ۱۳۸۷، منحل و اختیارات آن به کمیسیون اقتصادی دولت واگذار شد.

وی درباره چگونگی تشکیل صندوق توسعه ملی گفت: عملکرد ناامیدکننده حساب ذخیره ارزی در برنامه‌های سوم و چهارم توسعه، محافل سیاست‌گذاری را به فکر تغییر راهبرد مدیریت درآمدهای نفتی در اقتصاد کشور انداخت. لذا در خرداد ۸۷، مجمع تشخیص مصلحت نظام در بند ۸ پیش‌نویس الزامات تحقق چشم‌انداز بیست‌ ساله، موضوع ایجاد صندوق توسعه ملی را مطرح کرد. بر اساس این بند، قرار شد با تغییر نگاه به نفت و گاز و درآمدهای حاصل از منبع تأمین بودجه عمومی به منابع و سرمایه‌های زاینده اقتصادی، صندوق توسعه ملی، مستقل با ساز و کار مناسب قانونی ایجادشود.

باید از تجربیات حساب ذخیره ارزی و صندوق توسعه ملی درس گرفت

رئیس هیأت عامل صندوق توسعه ملی اعلام کرد: پس از آن، موضوع ایجاد صندوق توسعه ملی در سیاست‌های کلی برنامه پنجم، با تعدیلاتی نسبت به پیش‌نویس آن، مورد تأکید قرار گرفت و مجلس در ماده ۸۴ برنامه پنجم توسعه صراحتا" ایجاد صندوق توسعه ملی و اساسنامه آن را تصویب کرد. بر این اساس، به منظور تبدیل عواید ناشی از فروش منابع طبیعی به ثروت‌های ماندگار و مولد، صندوق توسعه ملی به صورت مؤسسه عمومی و غیردولتی، با واریز حداقل ۲۰ درصد از منابع حاصل از صادرات نفت و گاز و فرآورده‌های نفتی تشکیل ‌شد. در واقع و بصورت تقریبی، حساب ذخیره در خلال ده ساله‌ی دهه ۸۰ کارکرد داشت و صندوق توسعه ملی در خلال ده سال دهه‌ی ۹۰. و حالا باید از این تجربیات درس گرفت.

غضنفری عوامل شکست حساب ذخیره ارزی را اینگونه توضیح داد: در کنار موفقیت‌های حساب ذخیره ارزری که ارزش درس‌آموزی دارد باید از شکست‌ها هم عبرت گرفت. علل عدم توفیق و عملکرد نامطلوب حساب ذخیره ارزی را می‌توان در دو دسته و یا دو سرفصل عمده طبقه بندی کرد که دسته اول «اشکالات نگرشی و بینشی» و دسته دوم «اشکالات کنشی و منشی» هستند. این مشکلات ممکن است هنوز هم وجود داشته باشد و خدای ناکرده منجر به شکست صندوق توسعه ملی هم بشود. بنابراین لازم است پس از شناسایی مشکلات، درصدد اصلاح آن‌ها برآییم و در واقع از تجارب تلخ و شیرین گذشته درس آموزی کنیم.

وی اضافه کرد: اشکالات نگرشی و بینشی در تجربه حساب ذخیره ارزی، شامل چهار مفهوم بسیار مهم بود که وجود آنها موجب بصیرت ناکافی برای مدیریت حساب ذخیره ارزی می‌شد. اولین مورد آن توهم بی‌کرانگی منابع بود. چرا که همواره این توهم وجود داشت که حساب ذخیره ارزی، اقیانوسی از پول و منابع بیکران است و پایانی ندارد، بنابراین به انحای مختلف برداشت صورت می‌گرفت و تسهیلات از این محل پرداخت شد در حالی که بازگشت منابع آن، فرجامی نداشت و یا پر ریسک بود. این توهم درباره منابع بودجه‌ای و بانکی هم صدق می‌کند.

پرونده‌های باز از حساب ذخیره ارزی

به گفته رئیس هیأت عامل صندوق توسعه ملی مشکل دوم در این زمینه تقدس ظاهری تولید بود، به این معنی که عده‌ای انتظار داشتند حالا که از حساب دخیره ارزی وام گرفته‌اند و کارخانه تأسیس کرده‌اند؛ پول حساب ذخیره ارزی را هم پس ندهند یا اینکه با نرخ ارز ارزان بازپرداخت کنند و اصل دلیل‌شان این بود که تولید مقدس است. بنابراین در بازپرداخت به این بهانه که کار ما مقدس است، استنکاف می‌کردند و با جهش نرخ ارز، بازپرداخت وام‌های دسته‌بندی بازارهای جهانی خود را با ارز ارزان قیمت انجام دادند و البته همچنان پرونده‌هایی باز است. شاید بتوان گفت حساب ذخیره ارزی قربانی تقدس ظاهری تولید شد. تقدسی که فریب‌کارانه هم بود. هرچند تولید، قابل احترام و ارزشمند است اما تولید باید بازگشت منابع داشته باشد تا توسعه رخ دهد. مهمترین نکته در تجربه حکمرانی، تفاوتی است که بین تولید و توسعه وجود دارد. تولید یعنی منابع صندوق یا حساب ذخیره ارزی را برای ساخت کارخانه صرف کنیم که اگر پس نداد حداقل امیدوار باشیم که به تولید مشغول است. توسعه اما به این معناست که به سرعت منابع را پس بگیریم و به متقاضی بعدی پرداخت کنیم. در واقع تکرار فرآیند سرمایه‌گذاری در تولید منجر به توسعه خواهد شد. اگر منابع در یک بنگاه رسوب کند شاهد توسعه نخواهیم بود.

وی سومین مشکل را نگاه ناخودی به منابع حساب ذخیره ارزی دانست و گفت: دلسوزی که افراد و بانک‌های عامل برای پول خودشان داشتند، برای منابع حساب ذخیره ارزی نداشتند. بانک‌های عامل در واقع منابع حساب را ناخودی و پول خودشان را خودی می دانستند. وقتی پول را به متقاضی (تسهیلات گیرنده) پرداخت می‌کردند، اگر برمی‌گشت که به دولت می‌دادند اما اگر این پول برنمی‌گشت عین خیالشان نبود چون نه تنها ضرر نمی‌کردند بلکه در صورت طولانی شدن بازپرداخت، سود بیشتری هم می‌بردند. و نهایتا تجربه اندک حکمرانان چهارمین عامل است. به این معنی که سیاست‌گذاران در دولت‌های مختلف، تفاوت زیادی میان صندوق ریالی و ارزی قائل نبودند. یعنی در حالیکه منابع ارزی از این محل پرداخت شد آن را در سررسید به صورت ریالی بازپس می‌گرفتند. در آن زمان حکمرانان شاید به اندازه الان نمی‌دانستند که تفاوت صندوق ریالی و ارزی چیست؟ در حالی که حساب، ارزی است و باید به همان صورت ارزی هم بازپرداخت‌ها انجام شود.

غضنفری همچنین درباره اشکالات کنشی و منشی که سبب شکست حساب ذخیره ارزی شد، اظهار کرد: این دسته از اشکالات به رفتار و عملکرد حکمرانان و سایر بازیگران اشاره دارد و نخستین مؤلفه آن تله تقسیم بندی و دام دسته بندی است که سندرم آمبولانس ارزی نام دارد. یعنی به دنبال استنکاف وام گیرندگان از بازپرداخت ارزی، دولت‌ها به توصیه دایه‌های مهربان‌تر از مادر، تسهیلات گیرندگان را دسته‌بندی می‌کردند. در این حالت به برخی اجازه می دادند که مثلا" دیرتر و یا ارزانتر بازپرداخت کنند. فقط کافی بود یک نفر اجازه پرداخت اقساط به قیمت ارز قدیم و یا ارز ترجیحی را بیابد؛ بعد از آن سایر تسهیلات گیرندگان در کوره راهی که او گشوده بود قرار می‌گرفتند و مانند دنبال کردن آمبولانس در بزرگراه، یکی یکی درخواست مشابه داشتند. شاید مفتضح ترین قسمت داستان آن باشد که برخی به همین بسنده نکرده و منتظر تقسیم بندی بهتری می ماندند!

رئیس هیأت عامل صندوق توسعه ملی ادامه داد: در ظاهر این بود که راه حل اجرایی انجام شده اما تله‌ای بود که دولت‌ها در آن می‌افتادند و یک راه باریکی برای عده خاص باز شد. مثلا" می‌گفتند از ۱۰ بدهکار در حوزه نساجی، به صورت ریالی و یا ترجیحی بازپس بگیریم و فقط کافی بود که با یک نفر از این ۱۰ نفر موافقت شود و به دنبال آن انبوهی از آدم‌ها آمدند و پشت این ۱۰ نفر می ایستادند و این ۱۰ نفر تبدیل به یک صف بلند از متقاضیان می‌شد که کلی عذر و بهانه برای عدم بازپرداخت داشتند.

وی دومین مشکل در این حوزه را صدور بیانیه پشتیبانی دانست و گفت: این بیانه‌ها گاه از سوی همان دایه‌ها و گاه از طرف دلسوزان منتشر می‌شد. اعلامیه‌هایی از سوی انجمن‌ها و نمایندگان مجلس و یا اتاق‌های بازرگانی و تعاون در راستای حمایت از تولید بود که خواستار کوتاه آمدن دولت و حساب ذخیره ارزی در بازپس‌گیری ارزی و با نرخ روز بودند. شاید دایه‌ها دچار توهم بی‌کرانگی بودند و چون بینش آن‌ها دچار مشکل بود، کنش آن‌ها هم مشکل داشت. اما مشکل سوم، اهمال و امهال بود. البته اینکه وام گیرندگان درخواست امهال و یا استمهال کنند بسیار طبیعی است. اما اینکه برای چند سال، هر ساله درخواست امهال کنند در واقع دامن زدن به پدیده اهمال است. بالاخره یک دفعه امهال می‌گیرید، اشکال ندارد اما درخواست‌ها به دفعات بسیار زیاد تکرار می‌شد و وقتی متقاضی وام را پس نمی‌داد فرصت چند باره به او داده می‌شد. وقتی امهال از یک بار به چندین و چند بار تبدیل می‌شود دیگر نامش امهال نیست و به آن اهمال می‌گوییم. امهال حد دارد و باید وام را برگرداند زیرا تعداد زیادی از متقاضیان سرمایه‌گذاری در صف اخذ وام هستند و باید به آن‌ها هم توجه کرد تا توسعه رخ دهد.

جهش‌های ارزی و بهانه جویی های فرضی از عوامل شکست حساب ذخیره ارزی

غضنفری با بیان اینکه آخرین مؤلفه، جهش‌های ارزی و بهانه‌جویی‌های فرضی بود، عنوان کرد: یکی دیگر از دلایل شکست حساب ذخیره ارزی جهش‌های ارزی و بهانه جویی های فرضی بود. به جای اینکه دارایی‌های وام‌گیرندگان را ارزش‌گذاری کنند، می‌پذیرفتند که بازپرداخت را با همان نرخ ارز چند سال پیش که وام گرفتند انجام دهند. هرچند در زمان حساب ذخیره ارزی، تعدادی هم واحد تولیدی ایجاد شدند و منجر به رشد اندک اشتغال و تولید شد اما آن حساب، منجر به توسعه نشد چرا که تولیدکنندگان به موقع و به مقدار درست وام را به حساب برنگرداندند و وام‌دهی تکرار نشد.

وی با تاکید بر اینکه صندوق توسعه ملی، تنها صندوق ارزی کشور است، گفت: این صندوق در واقع یک نهاد اقتدار ملی است که هویت آن ارزی و ماهیت آن توسعه‌ای است. پس نباید آن را ریالی-تولیدی بدانیم. البته باید یک تشخص و تمایز هم برای آن قائل شد و بدانیم که صندوق توسعه ملی، عملا" بانک مرکزی یا بانک عامل هم نیست. همچنین صندوق، بورس و بیمه نیست که از این طریق خسارات ناشی از حوادث طبیعی و . جبران شود. صندوق توسعه ملی مثل هیچ کدام از نهادهای پولی و مالی نیست و فقط مانند خودش است. صندوق محلی است که باید در آن پول تجمیع شود تا افزایش یابد نه کاهش پیدا کند. صندوق توسعه ملی یک نهاد ملی مالی و سرمایه‌گذاری است که باید موتور توسعه کشور باشد.

رئیس هیأت عامل صندوق توسعه ملی تصریح کرد: نکته سوم اینکه صندوق توسعه ملی باید رشد کند به این معنا که ذخایر آن هیچ گاه نباید به صفر برسد بلکه باید هر سال رشد قابل قبولی داشته باشد. منابع آن افزایش یافته و ارزش افزوده ایجاد کند. رشد متوسط صندوق‌های ثروت ملی در جهان شش درصد است و آرمان نهایی صندوق توسعه ملی، حذف وابستگی بودجه به نفت است.

صندوق توسعه اتاق تسویه یا کلینیک پاکسازی اقتصادی نیست

غضنفری تاکید کرد: صندوق توسعه ملی، اتاق تسویه یا کلینیک پاکسازی اقتصادی نیست، یعنی افرادی که از دولت‌ها طلبکارند نباید به جبران آن، طلب صندوق را پس ندهند و یا به دنبال قیمت‌های ترجیحی و یا بازپرداخت ریالی به قیمت روز وام گیری باشند. در واقع صندوق محلی برای سرریز نتایج سیاست‌های نادرست دولت‌ها یا فشار ناشی از تحریم‌ها نیست. صندوق وام ارزی داده‌ و باید وام را به صورت ارزی و به موقع پس گیرد. همچنین صندوق محلی برای انتقال تراز منفی ناشی از اختلافات دیگر بخش‌ها با دولت‌ها نیست. در دوره‌های قبل شاهد این بودیم که برخی دریافت‌کنندگان منابع از صندوق، با تغییر دولت، به دلیل برخی اختلاف حساب‌ها، از بازگشت منابع به صندوق خودداری می‌کردند که این رویه نباید دیگر تکرار شود. نه در ایران و نه در هیچ کجای جهان نمی‌توان به یک بانک خصوصی یا خارجی گفت وامی که پرداخت شده را پس نمی‌دهیم چون کالای ما مشمول قیمت‌گذاری شده است. قیمت‌گذاری سیاستی است که در دیگر نهادها برای آن تصمیم‌گیری می‌شود و صندوق توسعه ملی را نمی‌توان در آن دخیل دانست و با این بهانه، از پس دادن منابع صندوق خودداری کرد.

وی با اشاره به اینکه صندوق نباید به اهمال و امهال برگردد و هیچکس در صندوق توسعه ملی حاضر نیست دوباره پنجره اهمال و امهال را باز کند، گفت: سهامداران صندوق توسعه ملی، همه‌ی مردم ایران هستند. شریک اصلی صندوق، بخش خصوصی است اما همه و نه تعدادی بسیار محدود. صندوق توسعه ملی تنها نهاد مالی ارزی کشور برای سرمایه‌گذاری و مشارکت با بخش خصوصی است. صندوق باید موتور توسعه کشور باشد و برای ایفای درست این نقش، باید در فرایندها و سازوکارها، افزایش بهره وری سرمایه و سرعت بخشیدن به بازگشت منابع و تکرار فرایند سرمایه گذاری مد نظر باشد و نه رسوب منابع صندوق نزد اندکی افراد.

رئیس هیأت عامل صندوق توسعه ملی تصریح کرد: فارغ از نتایج کار در حساب ذخیره ارزی و صندوق توسعه ملی، مسئولان گذشته‌ی صندوق همگی در چارچوب مقررات عمل می‌کردند؛ یعنی اگر بخشی از این منابع در اختیار دولت‌ها قرار گرفته براساس مجوزهای خاص بوده و یا اگر تسهیلات داده شده بر اساس مقررات بوده و اینطور نیست که مدیران قبلی تصمیمات غیرقانونی گرفته باشند.

دسته‌بندی بازارهای جهانی

فناوری نوآورانه برای پاسخگویی به چالش برانگیزترین خواسته ها. طول عمر مفید، وزن کم و عملکرد بالا از ویژگی‌های این فناوری است. رونیکس با تجهیز ابزارآلات شارژی خود به این فناوری گام بلندی برای برآوردن انتظارات کاربران نکته‌سنج برداشته است.

از باتری‌های لیتیوم یون به دلیل حجم کم و قدرت بالا معمولا در وسایل الکترونیکی و ابزارآلات قابل حمل استفاده میشود. مزیت این باتریها در مقایسه با نسل قدیم، قابلیت تعداد دفعات بالای شارژ و روند سریع شارژ مجدد است.

رونیکس سرویس، به عنوان اولین شرکت خدمات پس از فروش دارنده‌ی ISO 9001- 2008، با گسترده ترین سطح پوشش عاملیت های مجاز در سراسر کشور، ارائه‌ی خدمات با بهترین کیفیت را در کمترین زمان ممکن تضمین می‌کند.

خودباوری ،انگیزه و پشتکار؛ اساس پیدایش رونیکس

ایده و تلاش ایرانی با هدف گذاری های ملی و جهانی

دسته بندی محصولات

ابزارآلات دقیق و اندازه گیری

جعبه و کیف ابزار

ابزار جوش و برش

رونیکس؛ برندی ایرانی با تفکری جهانی

چند سالی‌ست که شرکت رونیکس به عنوان بزرگترین برند بازار ابزار ایران، حضور در بازار بین‌الملل را آغاز کرد. در این مدت کوتاه این شرکت موفق به صادرات مستقیم محصولات خود به بیش از ۱۲۰ کشور دنیا شده است. اما این پایان کار نیست. ما در رونیکس تلاش می‌کنیم با همکاری و همدلی تمامی پرسنل، …

چگونه دریچه گاز و مپ سنسور خودرو را تمیز کنیم؟

بالا رفتن مصرف سوخت، بد استارت خوردن، لرزش زیاد موتور … این‌ها از بزرگ‌ترین علائم کثیف شدن دریچه‌ی گاز و مپ سنسور خودرو هستند. اما با شستشوی به‌موقع این قطعات، می‌توان به‌سادگی جلوی این مشکل را گرفت. در این نوشتار از رونیکس، به نحوه‌ی شستشوی دریچه‌ی گاز و مپ سنسور و وظایف، عملکرد و علائم …

دستگاه پولیش رونیکس مدل ۶۱۱۰؛ نهایت کیفیت در ظرافت و توان

اگر شما هم به ظاهر ماشین‌تان اهمیت می‌دهید و از خط و خش و غبار گرفتگی رنگ بدنه اتوموبیل‌‌تان ناراضی هستید؛ به یک دستگاه پولیش احتیاج پیدا می‌کنید. دستگاه پولیش رونیکس مدل ۶۱۱۰ همه ویژگی‌های یک دستگاه پولیش صنعتی را دارد. دستگاهی که علاوه بر کیفیت ساخت، از طراحی ارگونومیک و زیبایی ساخت برخوردار است. …

صادرات محصولات ایران خودرو به ونزوئلا ؛ تارا و دنا در آمریکای لاتین!

مدیر صادرات آسیا، اروپا، آمریکا و CIS ایرانخودرو از امضای تفاهم‌نامه جدیدی برای صادرات محصولات ایران خودرو به ونزوئلا و بازار آمریکای لاتین خبر داده است.

احتمالا در جریان هستید که ایران‌خودرو همواره تمرکز خاصی بر تبلیغات داخلی و خارجی دو محصول نسبتا پیشرفته خود یعنی تارا و دناپلاس داشته و در نتیجه توجه برخی بازارهای خارجی به این خودروها جذب شده است. در این باره اخیرا مدیر صادرات آسیا، اروپا، آمریکا و CIS ایران‌خودرو اخیرا از امضای تفاهم‌نامه جدیدی برای صادرات تارا و دنا به ونزوئلا خبر داده است.

صادرات محصولات ایران خودرو به ونزوئلا

نمایش این دو خودرو در نمایشگاه‌های بین‌المللی متعدد از جمله موبیلیتی 2022 سبب شده تا این دو محصول در بازارهای جهانی مورد توجه قرار بگیرند. تارا و دنا در نمایشگاه علمی، فناوری و صنعتی در شهر کاراکاس ونزوئلا نیز به نمایش درآمده و مورد استقبال ونزوئلایی‌ها قرار گرفتند.

تارا و دنا پلاس از جمله محصولات نسبتا پرطرفدار نزد متقاضیان ایرانی نیز هستند و نسبت به محصولات خارجی مشابه قیمت مقرون‌به‌صرفه‌تری دارند. به همین دلیل جای تعجب نیست که بازارهای ضعیفی چون ونزوئلا نیز طالب این محصولات شوند.

ایران خودرو که در مدت اخیر کوشش خاصی برای محبوبیت و مطرح شدن در عرضه جهانی داشته، با این تفاهم‌نامه به هدف خود اندکی نزدیک‌تر می‌شود.

ونزوئلا در گذشته نیز سابقه همکاری با ایران‌خودرو را داشته و با امضای تفاهم‌نامه جدید،‌ در واقع صادرات خودرو به این کشور آمریکای لاتین از سر گرفته می‌شود. به گفته مدیر بخش صادرات ایران‌خودرو، نخستین گام برای صادرات دنا پلاس و تارا به ونزوئلا، فراهم‌کردن زیرساخت‌های لازم برای تولید این محصولات در ونزوئلا است.

گفتنی است که علاوه بر ونزوئلا، ایران‌خودرو اخیرا با روسیه نیز پیمان همکاری امضا کرده است. بر این اساس قرار است خودرو دنا به عنوان مدل 2023 لادا گرانتا وارد بازار این کشور شود. این شرکت همچنین تصمیم دارد با تکیه بر پیشرفت‌های تکنولوژیکی روس‌ها در صنعت خودروسازی، تندر 90 محبوب را دوباره تولید کرده و در دسترس خریداران قرار بدهد.

بیشتر بخوانید:

• تغییر آیین نامه واردات خودرو برای سال 1402 ؛ وعده وزارت صمت
• واردات رنو از هند قطعی شده اما چالش‌هایی دارد!
• اعتراف وزارت صمت به قیمت غیرواقعی خودروهای مونتاژ داخل ؛ قیمت‌ها کاهش می‌یابد؟
• شروط جدید خرید خودرو از بورس توسط بورس کالا اعلام شد
• واردات خودرو در عوض صادرات ؛ مشتریان خودرو ایرانی چه کشورهایی هستند؟
• بازگشت MG به بازار ایران با دو محصول [+مشخصات و قیمت خودروها]
  

دیدگاه شما در خصوص صادرات محصولات ایران خودرو به ونزوئلا چیست؟ نظرات خود را در بخش کامنت‌ها با تکراتو در میان بگذارید.

بازارهای مالی چیست ؟ + (بازار های سرمایه جهانی ) 8 بازار مالی مهم

بازارهای مالی اصطلاحی گسترده برای توصیف مکان هایی هستند که خریداران و فروشندگان برای معامله دارایی هایی مانند سهام، اوراق بهادار، اوراق قرضه، کالاها، ارزهای دیجیتال و مشتقات، یکدیگر را ملاقات می کنند. بازارهای مالی سنگ بنای اقتصاد سرمایه داری هستند؛ زیرا به سهولت در تشکیل سرمایه و نقدینگی برای کارآفرینان و مشاغل کمک می کنند. با گذشت سال ها، بازارها بزرگتر و سریعتر رشد کردند. اکنون افراد بیشتر از هر زمان دیگری، به این بازارها دسترسی دارند.

Finance market

بازارهای مالی با تکیه بر صنعت الکترونیک، به خریداران و فروشندگان کمک می کنند تا دارایی های مالی خود را معامله کرده تا نقدینگی ایجاد شود. بدون زیرساخت های بازار، فروشندگان مجبور می شوند با استفاده از روش های کم بازده مانند: تبلیغات طبقه بندی شده، به دنبال خریداران فردی باشند.

علاوه بر این، مکانِ متمرکزِ شفافیت قیمت و در دسترس بودن را فراهم می کند و بهتر اوراق بهادار را تحت فشار بازار عرضه و تقاضا قرار می دهد. این امر به نوبه خود خریداران و فروشندگان را نسبت به آنچه در غیر این صورت ممکن است در یک معامله خصوصی دریافت کنند، مطمئن می کند. از آنجا که در معرض نیروهای عرضه و تقاضا هستند، بازارهای مالی گاهی اوقات به دلیل نرخ بیکاری، تولید ناخالص داخلی و قیمت مسکن، نوسانات گسترده ای را تجربه می کنند.

مهمترین مزایای باراز مالی چیست ؟

• بازارهای مالی به کسب و کارها امکان رشد می دهند و نقدینگی ایجاد می کنند و کارآفرینان برای سرمایه گذاری خود می توانند به درآمد برسند.
• آنها با در دسترس قرار دادن اطلاعات در برای عموم سرمایه گذاران و بازرگانان، خطرات را کاهش می دهند.
• این بازارها با ایجاد اعتماد به سرمایه گذاران اقتصاد را آرام می کنند.
• اعتماد به نفس سرمایه گذاران اقتصاد را تثبیت می کند.

بیشتر مردم وقتی صحبت از بازارهای مالی می شود، به بازار بورس فکر می کنند. آنها نمی دانند که انواع مختلفی بازار وجود دارد که اهداف متنوعی را تحقق می بخشند. هر بازار برای ایجاد اطمینان در سرمایه گذاران به یکدیگر متکی هستند. ارتباط متقابل این بازارها به این معنی است که وقتی یکی از آنها رنج می برد، سایر بازارها نیز بر این اساس واکنش نشان می دهند. بیایید با هم برخی از انواع بازارهای مالی جهانی را بررسی کنیم.

بازار فارکس چیست ؟

بازار ارز (که به آن بازار فارکس یا معاملات ارزی یا fx نیز گفته می شود) بازاری است که در آن شرکت کنندگان می توانند ارزهای خود را خریداری، فروش، مبادله و گمانه زنی کنند. این نقدینگی ترین بازار در جهان است، زیرا پول نقد بیشترین نقدینگی دارایی ها را در اختیار دارد.

فارکس بزرگترین بازار مالی با معاملات روزانه بالای 6.6 تریلیون دلار می باشد که 88٪ آن را دلار آمریکا تشکیل می دهد. تقریباً یک چهارم معاملات توسط بانک ها برای مشتریان شان انجام می شود تا نوسانات تجارت در خارج از کشور کاهش یابد.

صندوق های تامینی مسئول 11٪ دیگر هستند و برخی از آنها سوداگرانه است. هیچ مکان مرکزی برای فارکس وجود ندارد، در عوض پول از طریق شبکه ای از فروشندگان و کارگزاران بین المللی داد و ستد می شود. مشاغل در هنگام خرید محصولات از کشورهای دیگر از بازار فارکس استفاده می کنند. بر خلاف سهام، ارزیابی ارز نسبت به ارزهای دیگر صورت می گیرد و این بازار بر نرخ ارز و ارزش دلار و سایر ارزها تأثیر می گذارد. نرخ ارز براساس تقاضا و عرضه ارز یک کشور و همچنین ثبات اقتصادی و مالی آن کشور کار می کند. عوامل زیادی در تغییر نرخ ارز نقش دارند مانند: سیاست پولی، ثبات سیاسی، نرخ بهره و واردات و صادرات.

بازار سرمایه چیست ؟

بازار سرمایه یکی دیگر از انواع بازارهای مالی جهانی است که به صورت سازمان یافته در آن افراد و نهادهای تجاری هم اوراق قرضه و هم اوراق بهادار خود را می خرند و می فروشند. این نوع بازار طراحی شده تا روشی کارآمد برای انجام معاملات خرید و فروش باشد.

بازار سرمایه منبع اصلی وجوه نقد بوده و توسط یک نهاد نظارتی، اجازه خرید و فروش اوراق بهادار را دارد، زیرا می تواند به راحتی تعهدات بدهی و حقوق صاحبان سهام خود را به سرمایه گذاران بفروشد.

دولت ها همچنین از این نوع بازار (معمولاً از طریق انتشار اوراق قرضه بلند مدت) برای جمع آوری سرمایه استفاده می کنند. چون دولت ها سهام منتشر نمی کنند در نتیجه از سوی دسته‌بندی بازارهای جهانی آنها اوراق بهادار نیز انتشار نمی یابد؛ از این رو بازار سرمایه برای انتشار و معاملات اوراق بهادار بلند مدت در نظر گرفته شده است.

هنگامی که یک شرکت سهامی عام اوراق بهادار خود را در بازارهای سرمایه می فروشد، این فعالیت اصلی بازار شناخته می شود. تجارت بعدی اوراق بهادار شرکت بین سرمایه گذاران به عنوان فعالیت بازار ثانویه معرفی می گردد.

اوراق بهادار کوتاه مدت در جای دیگری مانند بازار پول معامله می شود. بورس اوراق بهادار نیویورک، بورس اوراق بهادار آمریکا، بورس اوراق بهادار لندن و NASDAQ نمونه هایی از بازارهای کاملاً سازمان یافته سرمایه هستند. اوراق بهادار همچنین می تواند از طریق بورس معامله شود، نه از طریق یک بورس سازمان یافته. بازارهای سرمایه بسیار به هم پیوسته اند، بنابراین آشفتگی در بازار سرمایه در آن سوی کره زمین احتمالاً بر تجارت در بازارهای واقع در کشورهای دیگر تأثیر خواهد گذاشت.

بازارهای مالی جهانی

بازار سهام چیست ؟

بازار سهام جایی است که سهام شرکت های بزرگ صادر و معامله می شوند. این نوع از بازارها یکی از مولفه های اصلی در اقتصاد بازار آزاد هستند. بازارهای سهام دارای دو عملکرد اصلی می باشند:

بورس سهام امکان دسترسی به سرمایه را معمولاً به صورت پول نقد فراهم می کند. اگر شرکتی نیاز به تأمین مالی یک پروژه بزرگ داشته باشد، می تواند به جای وام گرفتن پول از بانک، سهام خود را در بازار سهام بفروشد تا سرمایه لازم را جمع کند.

• از دید سهامداران

بورس سهام راهی برای مشارکت در رشد یک شرکت و همچنین تبدیل سریع سهام به پول نقد را فراهم می کند.

بازار سرمایه

این از دو طریق اصلی اتفاق می افتد:

بازار اولیه

در یک شرکت خصوصی، دارندگان سهام معمولاً از بنیانگذاران و سرمایه گذاران اولیه تشکیل شده اند که می توانند سهام خود را در بورس اوراق بهادار بفروشند و پاداش ریسکی را که در ایجاد و رشد سرمایه گذاری خود متحمل شده اند، بگیرند.

بازار ثانویه

برای سرمایه گذارانی که سهام آنها در شرکت های تجاری عمومی است، بورس به آنها اجازه می دهد بدون رشد خطر شرکت خودشان در رشد آن سهیم باشند.

بازارهای سهام به عنوان درگاهی برای تأمین بودجه مشاغل خصوصی نقش مهمی دارد. این بازارها به شرکت ها امکان دسترسی به مجموعه سرمایه خصوصی را می دهند که می تواند برای تأمین بودجه، رشد و توسعه تجارت یا خرید دارایی های جدید مورد استفاده قرار گیرد.

به زبان دیگر بازار ثانویه :

بازار ثانویه مکانی است که در آن ابزارهای مالی که قبلا منتشر شده‌اند، مانند اوراق قرضه و سهام، مورد خرید و فروش قرار می‌گیرند. مثلا اگر فردی سهام یک شرکت را در مرحله پذیره ‌نویسی خریداری کرده است و اکنون قصد فروش آن سهم به سایر سرمایه‌ گذاران بازار را دارد باید برای فروش سهم خود به بازار ثانویه مراجعه کند. در واقع این بازار، محلی است که سرمایه گذاران، اوراق بهادار را به جای شرکت صادر کننده از دیگر سرمایه گذاران خریداری می‌کنند. حجم معاملات در بازار ثانویه، نسبت به بازارهای اولیه بسیار بیشتر است. منبع

بدون دسترسی به بودجه خصوصی، مشاغل در پروژه هایی که به تأمین مالی نیاز دارند، با محدودیت بیشتری روبه رو می شوند و نمی توانند سرمایه واقعی سهام شرکت خود را سرمایه گذاری کنند. به همین ترتیب، بازارهای سهام این امکان را برای صاحبان مشاغل فراهم می آورند كه در نهایت با فروش سهام خود به بازار آزاد، موقعیت شان را برای سود به دست آورند.

از نظر افراد و معامله گران، بازارهای سهام نیز از این نظر نقش مهمی دارند که به بازرگانان اجازه می دهد بازده سرمایه خود را بدست آورند، به گونه ای که ارزش سرمایه گذاری در بازارهای مالی را دارد. این عملکرد دوگانه، این امر را برای معامله گران و شرکت ها به عنوان وسیله ای برای تسهیل گردش سرمایه ضروری می کند.

بازارهای مالی جهانی

بازار اوراق قرضه

بازار اوراق قرضه که اغلب اوقات بازار بدهی یا بازار اعتبار نیز نامیده می شود، یکی دیگر از انواع بازارهای مالی جهانی است که در آن سرمایه گذاران می توانند در اوراق بدهی منتشر شده توسط دولت و شرکت های بزرگ تجارت کنند.

دولت ها معمولاً به منظور جمع آوری سرمایه برای پرداخت بدهی ها یا تأمین اعتبارات زیرساختی، اوراق قرضه انتشار می دهند. شرکت های بازرگانی عمومی نیز در صورت نیاز به تأمین مالی پروژه های توسعه مشاغل یا حفظ فعالیت های در حال انجام، اوراق قرضه منتشر می کنند. بازار اوراق قرضه به دو طریق اصلی اتفاق می افتد:

بازار اولیه: معاملات مستقیماً بین ناشر اوراق قرضه و خریداران اوراق انجام می شود. در اصل، بازار اولیه ایجاد اوراق بهادار بدهی کاملاً جدید است که قبلاً به مردم ارائه نشده بود.

بازار ثانویه: اوراق بهاداری که قبلاً در بازار اصلی فروخته شده اند، در تاریخ های بعدی خریداری و فروخته می شوند. سرمایه گذاران می توانند این اوراق را از کارگزاری خریداری کنند که به عنوان واسطه بین طرف های خرید و فروش عمل می کند.

این مسائل بازار ثانویه ممکن است در قالب صندوق های بازنشستگی، صندوق های سرمایه گذاری مشترک و سیاست های بیمه عمر بسته بندی شود. با این حال، برخلاف سهام، بیشتر اوراق در بازار ثانویه از طریق صرافی معامله نمی شوند.

در عوض، اوراق قرضه از طریق بورس (OTC) معامله می گردد. دلایل مختلفی وجود دارد که اکثر اوراق قرضه به صورت فرابورس معامله می شوند، اما مهمترین آنها تنوع آنها است.

بورس سهام نیویورک (NYSE)

دو بازار سهام اصلی در ایالات متحده، NYSE و NASDAQ هستند. NYSE بزرگترین صرافی مبتنی بر سهام در جهان است که قبلاً به عنوان یک سازمان خصوصی اداره می شد، در 8 مارس 2006 پس از کسب مبادله تجارت الکترونیکی Archipelago به یک نهاد عمومی تبدیل گردید.

در سال 2007 ادغام با یورونکست، بزرگترین بورس اوراق بهادار اروپا، منجر به ایجاد NYSE Euronext شد، که بعداً توسط Intercontinental Exchange مادر اصلی بورس اوراق بهادار نیویورک خریداری شد.

بورس سهام خارجی شامل بورس اوراق بهادار لندن، بورس هنگ کنگ، یورونکست و دویچه بورس است. NYSEو NASDAQ عمده تجارت بورس در آمریکای شمالی و سراسر جهان را تشکیل می دهند. این دو صرافی از نظر نحوه عملکرد و انواع سهام خود با یکدیگر متفاوت هستند. دانستن این تفاوت ها به شما کمک می کند عملکرد بورس سهام و مکانیک خرید و فروش سهام را بهتر درک کنید.

بازارهای مالی جهانی

بازارهای پول

بازارهای پولی امن بوده و برای سرمایه گذاری کوچک مناسب هستند. در سطح عمده، معاملات گسترده بین موسسات و بازرگانان صورت می گیرد و در سطح خرد، این شامل صندوق های سرمایه گذاری متقابل بازار پول است.

وجوه بازار پول کوتاه مدت می باشد، بنابراین وجوه برای مدت زمان محدودی سرمایه گذاری می شوند. صندوق های خزانه داری به ترتیب یک سال یا کمتر و 270 روز دوام می آورند. بسیاری از صندوق های بازار پول گزینه فروش صندوق را معمولاً برای سود کمتری ارائه می دهند، نسبت به این که پول تا پایان دوره در حساب باقی مانده باشد.

در سطح خرده فروشی، افتتاح حساب بازار پول به سادگی افتتاح حساب پس انداز با چند تفاوت ساده است. حساب معمولاً برای افتتاح و نگهداری از آن به حداقل مانده نیاز دارد و شما باید پول را برای مدت زمان مشخصی در آن بگذارید.

در حالی که وجوه بازار پول بازده زیادی ندارند، آنها نرخ بهره بالاتری نسبت به اکثر حساب های پس انداز داشته و برای سرمایه گذاران کوتاه مدت راحت تر است. بیشتر معاملات بازارهای پول، معاملات عمده فروشی بوده که بین موسسات مالی و شرکت ها انجام می شود.

موسساتی که در بازار پول شرکت می کنند شامل بانک هایی هستند که به یکدیگر و به شرکت های بزرگ در بازارهای پول یورو و سپرده های مدت دار وام می دهند.

بازارهای مالی جهانی

بازار وام بین بانکی

منظور از بازار وام بین بانکی، زیر مجموعه معاملات بانک به بانک است که در بازار پول انجام می شود. بانک ها در چندین بخش از بازار پول، بازیگران اصلی هستند. بانک ها برای تأمین نیازهای ذخیره و مدیریت نیازهای روزانه به نقدینگی، وام های کوتاه مدت بدون وثیقه را در بازار وجوه فدرال خریداری و می فروشند.

وجوه فدرال وام های یک شبه بین بانک ها و نهادهای دیگر برای حفظ ذخایر بانکی خود در فدرال رزرو است. بانک ها برای تأمین نیازهای ذخیره خود و پاکسازی معاملات مالی، ذخایر خود را در بانک های رزرو فدرال نگهداری می کنند.

بازار مشتقات

بازار مشتقات یکی دیگر از انواع بازارهای مالی جهانی است که اوراق بهاداری را معامله می کند که ارزش آن را از دارایی اصلی می گیرند. ارزش قرارداد مشتقه با قیمت بازار کالای اساسی تعیین می شود.

این بازار مالی مشتمل بر قراردادهای آتی، معاملات آتی، اختیارات، مبادله و قرارداد است. سرمایه گذار پیشرفته و صندوق های تامینی از آنها برای بیشتر کردن سودهای بالقوه خود استفاده می کنند. در سال 2007 صندوق های تامینی به دلیل قرار دادن بازده بالاتر برای سرمایه گذاران سطح بالا، محبوبیت خود را افزایش دادند.

تفاوت ارز دیجیتال و فارکس؛ کدام بهتر است؟

معاملات در بازار ارز دیجیتال و فارکس چه شباهت ها و تفاوت هایی با هم دارند؟

تفاوت ارز دیجیتال و فارکس، در ابعاد زیادی قابل مقایسه است. اغلب معاملات کریپتوکارنسی با معاملات فارکس شبیه به هم هستند. در بازار فارکس forex، فیات یا ارزهای سنتی کشورها، معامله می گردند و در بازار کریپتو crypto، ارزهای دیجیتال مورد معامله قرار می گیرند.
با این حال چند تفاوت اساسی بین این دو بازار وجود دارد، که در ادامه این مقاله ارز دیجیتال و ویدیو آموزشی، تفاوت ارز دیجیتال و فارکس به طور کامل شرح داده می شود.

‫تفاوت بازار ارز دیجیتال و فارکس در چیست و آیا در ایران قانونی هستند؟

• بازار فارکس یکی از صنایع حجیم جهانی با قدمت زیاد است. در واقع فارکس تاکنون یکی از بزرگترین بازارهای سیاره زمین بوده است. در حالی که معامله در بازار کریپتو یک صنعت نوآوری محسوب می شود.
• درحالی که ارزهای موجود در بازار فارکس توسط یک دولت متمرکز حمایت می شوند، ارزهای دیجیتال بر یک شبکه غیر متمرکز استوار می باشد.
• موسسات کارگزاری، بنگاه های واسطه گری و دلالان پایه های اصلی معاملات در بازار فارکس هستند که برای خدمات خود در هر مرحله‌ ای کارمزد معاملات را دریافت می کنند. یکی از برتری های مهم بازار کریپتو، عدم نیاز به واسطه یا بروکرها می باشد.
• یک نکته مهم در تفاوت ارز دیجیتال و فارکس، نقدینگی در دسته‌بندی بازارهای جهانی این دو بازار است. یک واقعیت مهم که باید به آن توجه داشته باشید این است که بازار فارکس به دلیل سابقه طولانی فعالیت، دارای نقدینگی عمیق و مستحکم هستند. در حالی که در بازار کریپتوکارنسی کمبود نقدینگی وجود دارد.
• معامله گران فارکس در یک مشارکت نهادی با بانک های جهانی، معامله گران ماهر و سایر شرکت ها و بنگاه های خصوصی به معامله می پردازند و در رقابت دشواری با هم هستند. تریدرهای کریپتوکارنسی نیازی به رقابت با یکدیگر ندارند.
• نوسانات قیمت در بازار ارز دیجیتال بسیار بیشتر از بالا و پایین رفتن قیمت در بازار فارکس است.

جزئیات تفاوت ارز دیجیتال و فارکس کدامند؟

میانگین نرخ گردش مالی در معاملات فارکس به طور روزانه به میزانی حدود تریلیون ها دلار می رسد. این در حالی است که گردش مالی مبادلات بیت کوین به عنوان اصلی ترین رمزارز، میزانی بالغ بر چند میلیارد دلار است.

فارکس به عنوان یک بازار جهانی، تحت تأثیر عوامل بسیاری از جمله تحرکات سیاسی، میزان تورم و نرخ بیکاری قرار دارد. به طور متوسط روزانه 5.3 تریلیون دلار در فارکس معامله می شود.

اگر به صورت جزئی بخواهیم حجم مبادلات روزانه بیت کوین را با حجم معاملات روزانه فرانک سوئیس در فارکس مقایسه کنیم؛ به طور مثال، معاملات فرانک سوئیس پنج درصد از حجم معاملات بازار فارکس را در برمی گیرد. این میزان حدود 265 میلیارد دلار را شامل می شود. ولی بازدهی سود بازار فارکس حدود دو سوم بازدهی سود معاملات رمزنگاری می باشد.

بازار فارکس یک بازار جهانی است و بروکرهای فارکس در سرتاسر جهان وجود دارند. معاملات فارکس هزینۀ زیادی دارد زیرا تمام بروکرها و واسطه های معاملات برای خدمات خود کارمزد دریافت می کنند. این هزینه ها باعث شده که معامله گران فارکس برای آنکه بتوانند وارد این بازار شوند، نیاز است که در شروع فعالیتشان سرمایه زیادی داشته باشند.

نقش امنیت در تفاوت ارز دیجیتال و فارکس چیست؟

میزان امنیت در معاملات ارز دیجیتال حائز درجه بالایی از ایمنی می باشد، زیرا تولید توکن ها و انجام تراکنش ها در شبکه بلاک چین صورت می گیرد.

درست است که خبرهایی در مورد هک شدن و یا از دست رفتن سرمایه ارز های دیجیتال شنیده می شود ولی با توجه به اینکه شبکه بلاک چین از ایمنی قابل قبولی برخوردار است، اقدام به هک کردن این شبکه بسیار سخت است ولی به هر حال احتمال کمی نیز وجود دارد.
از طرف در اکثر کشورها مقرراتی در مورد شرایط رمزارزها وجود ندارد و همین امر سبب شده که تریدرهای ارز دیجیتال مورد کلاهبرداری واقع شوند.

در برخی از کشورها سرمایه افراد در بازار فارکس از طریق دولت بیمه می شود، بنابراین اگر تریدری به از دست دادن سرمایه اش دچار گردد، میزانی از ضرر او جبران می گردد.

تفاوت پایداری و نوسانات ارز دیجیتال و فارکس به چه میزان است؟

بازار ارزهای دیجیتال از نوسانات زیادی برخوردار است، در حالی که بازار مالی فارکس دارای نوسانات کمتری است. چون تفاوت نرخ خرید و فروش کم است. بنابراین سود اندکی از معاملات فارکس نصیب معامله گران می شود ولی از آنجا که نقدینگی در بازار فارکس زیاد است، دستیابی به سود نسبتا آسان است.

در بازار فارکس جفت ارزهای زیادی برای معامله وجود دارد و به همین خاطر گردش مالی بالایی در این بازار مشاهده می شود. در بازار فارکس حتی ارزهای کم اهمیت نیز از حجم معاملات بالایی برخوردارند.

از آنجا که حجم نقدینگی در فارکس بالاست، بنابراین انجام معاملات بزرگ بر بالا رفتن یا پایین آمدن قیمت تاثیر زیادی ندارد. در حالی که در معاملات کریپتوکارنسی، حجم بالای معاملات تاثیر زیادی بر قیمت ها دارند.

کارمزدهایی که برای معاملات ارز دیجیتال دریافت می شود نسبت به حق العمل های بروکرهای فارکس بسیار کمتر است. از آنجا که در معاملات رمزارزها واسطه وجود ندارد، نیاز به پرداخت هزینه هایی برای کارمزد معاملات نیست.

نوسانات بازار رمزارز بسیار زیاد و غیرقابل پیش بینی است، به طوریکه می بینیم در همان صبحی که حجم خرید بالاست، ممکن است حجم فروش در عصر نیز بسیار بالا باشد.

تفاوت ارز دیجیتال و فارکس از نظر بنگاه های مالی چیست؟

یکی از مواردی که باعث تفاوت ارز دیجیتال و فارکس شده است، تفاوت بنگاه های عرضه کننده آنها می باشد. در واقع وظایف کارگزار بورس با صرافی ارز دیجیتال تفاوت دارد.

صرافی میتواند در خرید ارز یا تبدیل ارز شما به ارز دیگری کمک نماید. برخی از صرافی های ارز دیجیتال امکاناتی از جمله نمودار قیمت، خرید مشروط یا شرطی و یا leverage را هم برای کمک به تریدرها اضافه نموده اند.

خرید مشروط سفارشی است که شامل یک یا چند معیار مشخص شده، می باشد. معمولاً خرید شرطی به انواع سفارشات پیچیده تری که در استراتژی های معاملات پیشرفته استفاده می شود، اشاره دارند.

کارگزار یا بروکر، در بازارهای مالی از جمله بورس سهام یا بازار فارکس فعالیت دارند. وظیفه اصلی بروکرها خرید و فروش هر متاعی از جمله سهام، فلزات قیمتی، کالاهای اساسی، سهام انرژی نفت و گاز، و حتی ارزهای دیجیتال می باشد.

به طور معمول، علاقمندان به خریداری سهام شرکت های موجود در بازار بورس، به طور مستقیم امکان خریداری ندارند. آنها ابتدا باید در یک بروکر حساب باز کنند. سپس درخواست خرید هر متاعی که بنگاه کارگزاری با آنها قرارداد دارند، را برای بروکر بفرستند. در اینجاست که بنا به نوع خریدشان، ممکن است این معامله برایشان سود یا زیان به همراه داشته باشد.

بروکرهای های فارکس که کارگزاری بازار معاملات ارزهای خارجی از قبیل دلار، یورو، پوند و دیگر ارزها را دارند، به طور معمول به معامله گران خود لوریج یا اهرم پاداش میدهند تا بتوانند چند برابر سرمایه‌ شان خرید نمایند.

برخی از بروکرهای بازار فارکس برای خرید رمزارز، قراردادهایی با شرکت های تامین نقدینگی می بندند. تریدر درخواست خرید یا فروش بیت کوین را طی قراردادی به بروکر واگذار می کند.

طی این قرارداد اگر تریدر سود کند معادل دلاری سود از طرف بروکر به او پرداخت می شود و اگر ضرر کند، تریدر باید معادل دلاری ضرر را به بروکر برگرداند. در این قرارداد، تریدر صاحب رمزارز نیست و تنها خرید و فروش و یا معامله آن را انجام می دهد. در واقع تریدر در نزد بروکر سرمایه‌گذاری نمی کند.

تفاوت ارز دیجیتال و فارکس از نظر افتتاح حساب کاربری چیست؟

پروسه بازکردن حساب در صرافی‌ همانند ایجاد اکانت در دیگر وبسایت ‌ها می باشد. فرآیند کار همان روند معمول ارائه دادن ایمیل، انتخاب رمز عبور و تایید آدرس ایمیل است. وقتی ثبت نام انجام شد، برای این‌که امکان سپرده ‌گذاری و برداشت از حساب خود را داشته باشید، لازم است پروسه تایید هویت را بگذرانید.

جهت ثبت نام در کارگزار فارکس یا همان بروکر نیز مراحل کار دشواری لازم نیست و همان روند افتتاح حساب در صرافی را دارد. همانند مورد فوق برای انجام فعالیت سپرده‌ گذاری و یا انجام معامله، تایید هویت کاربر اجباری و الزامی می باشد. ممکن است اسکن از مدرکی که اثبات شناسایی و آدرس شما باشد، لازم گردد.

تفاوت ارز دیجیتال و فارکس از نظر سپرده‌ گذاری و برداشت از حساب چیست؟

گذاشتن پول فیات در صرافی ‌های ارز دیجیتال به عنوان سپرده مالی دردسرهایی دارد. به عنوان مثال برای نگهداری سپرده در بایننس امکان ذخیره دلار و یا یورو نیست و لازم است از رمزارز استفاده شود. بنابراین شما باید بتوانید ابتدا مقداری رمزارز بخرید و سپس آن را سپرده کنید.
در کارگزاری ها و بروکرها گذاشتن سپرده در حساب و یا برداشت از آن، به طور معمول به شکل دلار یا یورو انجام پذیر است. بنابراین برعکس صرافی‌ها انجام فعالیت های واریز و برداشت با ارز دیجیتال نیست. شاید اگر جستجو کنید بتوانید بروکرهایی که ارزهای دیجیتال را می پذیرند، پیدا کنید.

تفاوت ارز دیجیتال و فارکس از نظر خرید و فروش ارز چیست؟

انجام معاملات خریداری ارز و یا به فروش رساندن آن در صرافی احتیاج به کسب دانش ویژه ای ندارد. کافی است تریدر ابزار معاملاتی دلخواه خود را برگزیند، نمودار قیمت‌ها را مشاهده کند و وارد ترید گردد.

شما در حکم معامله گر ارز دیجیتال، امکان گذاشتن سفارشات خریداری، به فروش رساندن و به کار بردن stop limit و یا limit order را دارید ولی از این بابت صرافی‌ ها محدودتر از بروکرها هستند.

شما به عنوان معامله گری که بخواهید از پلتفرم بروکر برای خرید و فروش استفاده کنید، امکانات ویژ‌ه ای را خواهید داشت. آنها به شما کمک می‌کنند تا تکنیک ‌های خود را دقیق‌تر پیاده سازی نمایید. به طور مثال شما می توانید اندیکاتورهای اضافی بر روی نمودار قیمت گذاشته و از ابرازهای تحلیل تکنیکال بهره مند شوید.

شباهت های ارز دیجیتال و فارکس کدامند؟

در پایان باید گفت، در حالی که در مناطق خاصی اختلافات شدید بین بیت کوین و بازارهای فارکس وجود دارد، شباهت ها و پتانسیل هایی برای همگرایی بیشتر وجود دارد زیرا دارایی های دیجیتالی در حال متصل کردن خود به سیستم مالی جهانی هستند.
هر دو بازار از پلتفرم های اینترنتی بهره مند بوده و خرید و فروش در آنها با راحتی انجام پذیر است. البته برای بالا بردن میزان سود مهارت های کافی لازم است.

جمع بندی مطالب ارائه شده:

هر معامله ای که در بازار فارکس و یا در دنیای ارز های دیجیتال انجام پذیرد، دارای ریسک ها و خطرات ضرر و یا پاداش و دریافت سود است. پس معامله در این بازارها، هر دو جنبه مثبت و منفی را دارد. ولی به نظر می رسد در کل انجام معاملات در فارکس دارای ثبات و امنیت بیشتر است و از آنجا که تاریخچه طولانی تری دارد، دسته‌بندی بازارهای جهانی مراتب قانون گذاری آن مشهودتر است.

تعدادی شباهت نیز بین این دو بازار وجود دارد. برای مثال، برای قیمت گذاری دارایی های مربوطه، پویایی اساسی بازار و عرضه و تقاضا حاکم است.

شباهت دیگر دو بازار فارکس و ارز دیجیتال این است که دارای پلتفرم های اینترنتی برای معاملات خود هستند. یعنی crypto و forex هر دو نمایانگر یک فروشگاه دیجیتالی با ارزش هستند که می توان با سهولت خریداری و فروش را انجام داد.

آنها هر دو نوسان بالایی دارند که فرصتی برای سود سریع در معاملات long و short را ایجاد می کند.

البته ترید رمزارزها وعده سود بیشتری در قیاس با معاملات فارکس را می دهند، بنابراین معامله گران با استعداد و با تجربه که در حد بالایی ریسک پذیر هستند، می توانند سود بیشتری را در ترید با ارز های دیجیتال به دست آورند و هیچ ارگان یا موسسه ای در معاملات آنها دخالت نمی کند.

سرانجام باید گفت در بازار فارکس، نقدینگی بیشتر بوده و بالا و پایین رفتن قیمت کمتر است، ولی در مقابل در بازار کریپتو بالا و پایین رفتن قیمت زیادتر است ولی نقدینگی کمتری از فارکس دارد. بنابراین معامله گران هر دو بازار باید بدانند که جهت وارد شدن به هر یک از این بازار ها باید تکنیک های ویژه آنها را آموخت و به کار گرفت.

سوالات متداول:

وظیفه کارگزار یا بروکر چیست؟

کارگزار یاbroker یک فرد یا بنگاه مالی است که به عنوان دلال میان سرمایه گذار و بورس اوراق بهادار عمل می­ کند. کارگزار همچنین می تواند در حکم یک بنگاه به عنوان نماینده برای مشتری عمل کند و مشتری را به ازای خدمات خود، مجاب به پرداخت کارمزد یا کمیسیون نماید.
به عبارت دیگر بروکر شخص یا بنگاهی است که معاملات بین خریدار و فروشنده را با دریافت حق العمل یا کمیسیون ترتیب می دهد. همچنین بروکری که به عنوان فروشنده یا به عنوان خریدار عمل می کند به عنوان طرف اصلی معامله محسوب می شود.

صرافی ارز دیجیتال چه کاری انجام می دهد؟

صرافی کریپتوکارنسی یا صرافی ارز دیجیتال (DCE) شغلی است که به مشتریان امکان می دهد ارزهای رمزنگاری یا ارزهای دیجیتال خود را با سایر دارایی ها، مانند پول معمولی فیات یا سایر ارزهای دیجیتال مبادله کنند.
صرافی ها نرخ ارز را برای هر کوین و هر توکن بر اساس عرضه و تقاضا تعیین می کنند. اصولاً صرافی های رمزنگاری مشابه بورس های معمولی سهام کار می کنند.

تفاوت ارز دیجیتال و فارکس در میزان نوسانات چقدر است؟

هر دو این بازارها دارای volatility بالایی هستند به این معنی که مستعد تغییرات سریع و غیرقابل پیش بینی، به خصوص به سمت بدتر شدن می باشند. این ویژگی هم مثبت است و هم منفی.
نوسانات در هر دو بازار فارکس و رمزنگاری وجود دارد. اما، هرچه ریسک بالاتر باشد، پاداش نیز بیشتر می شود. گرچه ارزهای رمزنگاری گرایش زیادی به نوسان دارند، اما بازار ارز دیجیتال و بازار فارکس می توانند در یک دوره زمانی کوتاه دچار تغییر و تحول عظیمی در قیمت شوند.

معامله در فارکس یا ارز دیجیتال، کدام یک بهتر است ؟

داد و ستد ارزهای رمزنگاری یا ارزهای خارجی از سطح بالایی از تعامل برخوردار می باشد. این امر به برنامه ریزی منطقی مؤثر، مدیریت صحیح ریسک، پشتکار و تمایل شدید به یادگیری مداوم نیاز دارد.
اما بدون شک انجام معامله در هر دو این بازارهای جهانی می تواند منجر به فرصت های قابل توجهی برای سرمایه گذاری باشد که تریدر باید آموزش کافی دیده باشد و با تمرین کافی، مهارت لازم را به دست آورده باشد.
در بررسی تفاوت ارز دیجیتال و فارکس باید گفت، ترید با ارز دیجیتال، به ویژه با ماهیت کوتاه مدت، روشی دشوار است که صرف نظر از دارایی مورد نظر، تنها درصد کمی از تریدرها تاکنون موفق به اخذ سود از آن شده اند.